Είπαμε δεν θέλω και δόξες μα σκουπιδιάρης;

Μια φορά ένας άνθρωπος επισκέφτηκε τον γέροντα …Απορούσε τι θα γινόταν στο μέλλον;Είχε και ένα φιλό μαζί του που είχε την ίδια απορία.

 
Πλησίασε πρώτα ο φίλος του και ρώτησε τον γέροντα.
– “Πάτερ τι θέλει ο Θεός να γίνω στη ζωή μου για αν τον δοξάσω και να τον ευχαριστώ;”
-” Αυτό θα στο φανερώσει αργότερα… Εσύ τώρα κοιτά τη ψυχή σου.”
 
Αν και άκουσε την απάντηση δεν πτοήθηκε ο πρώτος και ρώτησε και αυτός 
-”Τι θέλει ο Θεός να γίνει ώστε να δοξάζεται;”
-”Σκουπιδιάρης…” Του απάντησε.
 
” Μα πάτερ τι λέτε;Σκουπιδιάρης;! Είπαμε δεν θέλω και δόξες μα σκουπιδιάρης;” Μα ο γέροντας ήξερε ότι αντίθετα με το άλλο παλικάρη είχε υπερηφάνεια.
 
”Ναι παιδί μου. Σκουπιδιάρης.όλοι σε ταπεινώνουν και χάνεται η υπερηφάνεια. Μα παράλληλα βοηθάς το κόσμο. Και δεν δέχεσαι επαίνους. Ας μείνουμε ένα μήνα, και πολύ λέω, χωρίς σκουπιδιάριδες να δεις που άνθρωπος δεν θα βγαίνει έξω. Βλέπεις ο Χριστός δεν είναι μόνο ιατρός αλλά και σκουπιδιάρης γιατί τόσα σκουπίδια που μαζεύουμε είτε θα τα πετάξει καθαρίζοντάς μας είτε θα τα ανακυκλώσει σε μετάνοια.”