Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορούν απόψεις που δημιουργούν σύγχυση γύρω από το ζήτημα της καύσης των νεκρών και τη στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ακούγεται, μάλιστα, ότι δήθεν μόνο η Εκκλησία της Ελλάδος αρνείται την τέλεση κηδείας σε όσους πρόκειται να αποτεφρωθούν, ενώ οι υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες το επιτρέπουν. Αυτό όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Η θέση όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών (Οικουμενικό Πατριαρχείο, Εκκλησία της Ελλάδος, Ρωσία, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Κύπρος και άλλες) είναι σταθερή και ξεκάθαρη:

Ο μόνος κανονικός και εκκλησιαστικά αποδεκτός τρόπος είναι η ταφή του σώματος, διότι συνδέεται με τον σεβασμό προς το σώμα ως «ναό του Αγίου Πνεύματος» και με την ελπίδα της Ανάστασης.

Η καύση δεν ευλογείται από την Εκκλησία και για όσους την επιλέγουν δεν τελείται νεκρώσιμη ακολουθία.

Ενδεικτικά:

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει επανειλημμένα τονίσει (με ανακοινώσεις το 1927 και το 2016) ότι η καύση «αντιστρατεύεται το φρόνημα και την παράδοση της Εκκλησίας».

Οι Εκκλησίες της Ρωσίας, της Σερβίας και της Ρουμανίας έχουν καταδικάσει την καύση ως μη αποδεκτή χριστιανική πρακτική.

Οι Εκκλησίες της Κύπρου και της Βουλγαρίας ακολουθούν την ίδια γραμμή, αρνούμενες κάθε κανονική κηδεία σε τέτοιες περιπτώσεις.

Σε όλα αυτά υπάρχει ένας μικρός βαθμός ποιμαντικής “οικονομίας”: δηλαδή, σεβόμενες τον πόνο της οικογένειας, οι Εκκλησίες μπορεί να επιτρέψουν την τέλεση ενός απλού τρισαγίου ή σύντομης προσευχής υπέρ της ψυχής του εκλιπόντος. Αυτό, όμως, είναι μια εξαίρεση καθαρά ποιμαντικού χαρακτήρα και δεν συνεπάγεται αποδοχή της καύσης ή αλλαγή της θεολογικής στάσης.

Όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες στέκονται ενωμένες στο θέμα: η ταφή είναι η μόνη αποδεκτή χριστιανική πρακτική, η καύση δεν ευλογείται, και μόνον κατ’ οικονομίαν και για λόγους παρηγορίας μπορεί να γίνει ένα τρισάγιο. Ο ισχυρισμός ότι δήθεν οι άλλες Εκκλησίες εκτός της Εκκλησίας της Ελλάδος επιτρέπουν κανονική κηδεία είναι απλά παραπλανητικός.

Nektarios Tsilis