Άγιος Παΐσιος.

Όταν γίνεται Θεία Λειτουργία, δεν μπορεί ο ιερεύς να την αφήσει στην μέση, ο,τιδήποτε και να συμβεί και πόλεμος να κηρυχτεί, θα την τελειώσει. Και οι εχθροί να έρχονται έξω από την Εκκλησία, θα κοιτάξει το πολύ – πολύ να βιαστεί λίγο, για να τελειώσει. Θα βοηθήσει ο Θεός να τελειώσει. Αλλά πρέπει να έχει κανείς εμπιστοσύνη στον Θεό· να μην φοβάται.

Ο διάβολος είναι τεχνίτης. Αν φέρει λ.χ. την ώρα της Θείας Λειτουργίας σε έναν πνευματικό άνθρωπο έναν ελεεινό λογισμό, εκείνος θα τον καταλάβει, θα τιναχθεί και θα τον διώξει. Γι’ αυτό του φέρνει έναν πνευματικό λογισμό. «Το τάδε βιβλίο, του λέει, γράφει αυτό για την Θεία Λειτουργία». Μετά θα του τραβήξει την προσοχή λ.χ. στον πολυέλαιο. Θα αναρωτηθεί ποιος άραγε να τον έφτιαξε. Ή θα του θυμίσει έναν άρρωστο που πρέπει να πάει να τον δει. «Α! έμπνευση, λέει, την ώρα της Θείας Λειτουργίας», ενώ είναι ο διάβολος που μπαίνει ενδιάμεσος και πιάνει ο άνθρωπος την συζήτηση με τον λογισμό του. Οπότε ακούει τον ιερέα να λέει «Μετά φόβου …;» και τότε καταλαβαίνει ότι τελείωσε η Θεία Λειτουργία και εκείνος δεν συμμετείχε καθόλου.