Άγιος Ανδρέας ο Κρήτης.
Δύο πράγματα απαιτούνται από όλους τους ανθρώπους: να κατακρίνουμε τα δικά μας αμαρτήματα και να συγχωρούμε τα αμαρτήματα των άλλων. Διότι εκείνος που βλέπει τα δικά του αμαρτήματα, συγχωρεί πιο εύκολα τους άλλους, ενώ εκείνος που κατακρίνει τους άλλους, τον ίδιο τον εαυτόν κατακρίνει και καταδικάζει, έστω και αν έχει πολλές αρετές. Αληθώς μεγάλο πράγμα είναι το να μη κατακρίνουμε τους άλλους, αλλά τους εαυτούς μας.
Εμείς όμως, αφήνοντας τις δικές μας αμαρτίες, τους άλλους ιδίως κατακρίνουμε, τους άλλους εξετάζουμε, μη γνωρίζοντας, ότι ακόμη και αν είμαστε δικαιότεροι από άλλους, εάν κατακρίνουμε τους άλλους, γινόμαστε ένοχοι και είμαστε άξιοι της ιδίας τιμωρίας και των ιδίων βασάνων, των οποίων είναι άξιος και αυτός, τον οποίον κατακρίνουμε…
Ο Λωτ ενώ κατοικούσε στα Σόδομα, κανέναν δεν κατέκρινε, κανέναν δεν κατηγόρησε. Γι’ αυτό δικαιώθηκε και σώθηκε από τη φωτιά.