Άγιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής.

«Ὁ θυμὸς καθ’ ἑαυτὸν εἶναι φυσικός. Ὅπως τὰ νεῦρα στὸ σῶμα. Εἶναι καὶ αὐτὸς νεῦρον ψυχῆς καὶ ὀφείλει νὰ τὸν μεταχειρίζεται ὁ καθεὶς ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ἀνθρώπων αἱρετικῶν, καὶ παντὸς κωλύοντος ἀπὸ τὴν ὄδόν τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν δὲ θυμώνεις κατὰ τῶν ὁμοψύχων ἀδελφῶν ἤ, ἐκτὸς ἑαυτοῦ γενόμενος, χαλᾷς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου, γίνωσκε ὅτι κενοδοξίαν νοσεῖς καὶ κάμνεις παράχρησιν τοῦ νεύρου τῆς ψυχῆς. Ἀπαλλάττεσαι δὲ διὰ τῆς ἀγάπης πρὸς πάντας καὶ ἀληθοῦς ταπεινώσεως.

Διὰ τοῦτο ὅταν σοὶ ἔλθει θυμὸς κλεῖσε τὸ στόμα σου δυνατὰ καὶ μὴ ὁμιλήσεις εἰς τὸν ὑβρίζοντα ἢ ἀτιμάζοντα ἢ ἐλέγχοντα ἢ πολυειδῶς σὲ πειράζοντα ἄνευ λόγου.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος ἥμερος καὶ λογικὸς καὶ ἑπομένως ὁ θυμὸς δὲν ἁρμόζει οὐδέποτε εἰς τὴν φῦσιν του, ἐνῶ μὲ τὴν ἀγάπην πάντοτε εὐδοκιμεῖ καὶ ὑποτάσσεται. Μὲ τὸ καλὸ καὶ μὲ τὴν ἀγάπην μπορεῖς νὰ κάμεις πολλοὺς νὰ ἡμερέψουν καὶ ἂν κανεὶς εἶναι καλοπροαίρετος, τὸν κάμνεις ὀγλήγορα νὰ συμμορφωθεῖ, νὰ γένῃ Ἄγγελος Θεοῦ».

«Μὴ ζητήσεις ποτέ σου νὰ εὑρεῖς τὸ δίκαιον, διότι τότε ἔχεις τὸ ἄδικον. Ἀλλὰ μάθε νὰ ὑπομένεις ἀνδρείως τους πειρασμούς, οἱουσδήποτε καὶ ἂν ἐπιτρέψει ὁ Κύριος. Χωρὶς πολλὲς δικαιολογίες νὰ λέγεις «Εὐλόγησον»! Καὶ χωρὶς νὰ σφάλλεις νὰ μετανοεῖς ὅτι ἔσφαλες. Ἐν ἐπιγνώσει ψυχῆς καὶ ὄχι ἀπ’ ἔξω, δι΄ ἔπαινον, νὰ λέγεις πὼς ἔσφαλες καὶ μέσα νὰ κατακρίνεις. Μὴ ζητᾷς εἰς τίς θλίψεις σου παράκληση ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, διὰ νὰ παρακληθεῖς ἀπὸ τὸν Θεόν. Μὴ νομίζεις ἀνάπαυσιν ὀπόταν ὁμιλήσεις, ἐὰν ζητήσεις νὰ εὑρεῖς τὸ δίκαιον. Τὸ δίκαιον εἶναι νὰ ὑπομείνεις ἀνδρείως τον ἐπερχόμενον πειρασμὸν διὰ νὰ βγῇς νικητὴς κἂν ἔπταισες ἢ δὲν ἔπταισες. Εἰ δὲ καὶ λέγεις «μὰ διατί;» μάχεσαι τὸν Θεόν, τὸν ἀποστείλαντα λυπηρὰ διὰ τὴν ἐμπαθῆ σου κατάσταση».