Μοναχὸς Ἀρσένιος, Σκήτη Κουτλουμουσίου Ἁγίου Ὄρους.

Εἶναι ἔμφυτο στὸν ἄνθρωπο νὰ συζεῖ μὲ τὴν εἰρήνη καὶ εἶναι τὸ πιὸ ἀναγκαῖο γιὰ νὰ κρατηθεῖ στὴ ζωή. Εἶναι πιὸ ἀναγκαῖο ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὰ πρῶτα ποὺ χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος, δηλαδὴ τροφές, σκεπάσματα. Ὅμως, ποιά εἰρήνη εἶναι ὠφέλιμη στὸν ἄνθρωπο; Διότι δυστυχῶς, ἔχουν κατασκευαστεῖ πολλῶν εἰδῶν «εἰρῆνες» ποὺ προσφέρονται γιὰ τὸν σύγχρονο κουρασμένο ἄνθρωπο. Σὲ ὅλα τὰ σύγχρονα πολιτικὰ συστήματα, ἡ εἰρήνη εἶναι ἀπὸ τὰ πρῶτα ποὺ ὑπόσχονται γιὰ νὰ ἁλιεύουν ψηφοφόρους. Μερικὰ πολιτικὰ συστήματα μὲ τὸν τρόπο τους, κατάφεραν καὶ ἑδραίωσαν κάποιο εἶδος εἰρήνης γιὰ τὴν χώρα τους, χωρὶς νὰ ἔχουν ἐξασφαλίσει τὴν ψυχικὴ εἰρήνη γιὰ τοὺς πολῖτες τους. Διότι καλῇ βέβαια εἶναι ἡ εἰρήνη μιᾶς χώρας ἀπὸ πολέμους, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ εἶδος εἰρήνης εἶναι ἐντελῶς ἄσκοπο ὅταν λείπει ἡ ψυχικὴ εἰρήνη. Καὶ ποιά εἶναι ἡ ψυχικὴ εἰρήνη, ἀπὸ ποῦ προέρχεται καὶ πῶς ἀποκτᾷται; Φυσικὰ σὲ καμία περίπτωση δὲν ἐννοοῦμε μιὰ ψυχικὴ εἰρήνη ποὺ προέρχεται ἀπὸ ἐπιστημονικὲς θεωρίες ἢ καὶ ἀπὸ ἀνατολικὲς θεωρίες κτλ. Μὲ λίγα λόγια δὲν ἐννοοῦμε μιὰ εἰρήνη κατασκευασμένη ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο μυαλό. Ἡ ψυχικὴ εἰρήνη εἶναι μία καὶ προέρχεται ἀπὸ τίς Ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας. Μόνο αὐτὴ ἡ εἰρήνη εἶναι ὠφέλιμη γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ γι’ αὐτὴν θὰ ποῦμε λίγα λόγια, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ μας.

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μᾶς λέει: «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν» [1]. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν εἰρήνη Του μόνο στὶς λέξεις διαφέρουν, στὴν ἰδιότητα εἶναι ἴδιες. Διότι ὅπου ἐμφανίζεται ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκεῖ εἶναι συγχρόνως καὶ ἡ εἰρήνη. Ὁ Κύριός μας μετὰ τὴν Ἀνάσταση, ὅταν ἐμφανίστηκε στοὺς μαθητές Του, τὸ πρῶτο ποὺ τοὺς εἶπε ἦταν τὸ «εἰρήνη ὑμῖν» [2]. Καὶ μετὰ τοὺς εἶπε: «λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον» [3]. Τὸ συμπέρασμα βγαίνει πὼς πρῶτα ὁ ἄνθρωπος λαμβάνει τὴν εἰρήνη καὶ μετὰ ἔρχεται καὶ σκηνώνει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μέσα του. Κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐμφανιστεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σὲ μία ψυχὴ ποὺ δὲν ἔχει τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης ὅλοι οἱ Ἅγιοί μας καὶ κυρίως οἱ ἀσκητὲς ποὺ ζοῦσαν κατὰ μόνας, ὅταν εἶχαν κάποια οὐράνια ἐπίσκεψη, πρῶτα δοκιμάζανε τὸ πνεῦμα ἂν ἐκπέμπει εἰρήνη. Διότι ἦταν τὸ μοναδικὸ διαπιστευτήριο γιὰ τὸ ἂν εἶναι ἀπὸ τὴν Θεία Χάρη ἡ ἐπίσκεψη. Τὸ πονηρὸ πνεῦμα σὲ ὅλα μπορεῖ νὰ πάρει μορφή, δηλαδὴ τοῦ Χριστοῦ, σὲ Ἄγγελο Φωτὸς κτλ. Μόνο σὲ ἕνα δὲν μπορεῖ νὰ τὰ καταφέρει: δὲν μπορεῖ νὰ μεταδώσει εἰρήνη στὸν ἀσκητὴ καὶ ἔτσι ξεσκεπάζεται. Ἄν ὁ ἀσκητὴς φανεῖ ψύχραιμος στὴν ὥρα ποὺ τὸν ἐπισκέπτεται ὁ διάβολος, ὡς νὰ εἶναι Ἄγγελος Φωτὸς καὶ τὸν ἐξετάσει ἂν ἐκπέμπει εἰρήνη, γρήγορα θὰ τὸν καταλάβει. Διότι ὁ διάβολος ἀπὸ τὴν φύση του, εἶναι πνεῦμα ταραχῆς καὶ ἀπωλείας καὶ ἔτσι ὁ ἀσκητὴς δὲν πέφτει στὴν παγίδα τοῦ πονηροῦ. Ὥστε λοιπόν, μία εἶναι ἡ εἰρήνη, ἡ πηγάζουσα ἀπὸ τὴν Ἁγία Τριάδα. Ὁ παράδεισος εἶναι τόπος εἰρήνης. Κι ὅταν λέμε τόπος εἰρήνης, δὲν ἐννοοῦμε ἕναν τόπο μὲ ἡσυχία, ποὺ μερικὲς φορὲς κουράζει. Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, τὰ ἔχει ὅλα μέσα της. Σ ‘αὐτὴν ὑπάρχει ἡ χαρά, ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ καὶ ὅ,τι ἄλλο ἀκατάληπτο ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἐννοήσουμε. Καὶ ἐπαναλαμβάνουμε πὼς δὲν ἔχουν καμία ἀπολύτως ὁμοιότητα οἱ κατασκευασμένες κοσμικὲς εἰρῆνες, μὲ τὴν εἰρήνη τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας, ποὺ εἶναι ἀπὸ τίς ἄκτιστες δωρεές Του.

Δυστυχῶς, χωρὶς καμία ντροπή, ἀλλὰ μὲ περισσὸ θράσος, πολλοὶ ἄνθρωποι διαφόρων συστημάτων καὶ ἰδεολογιῶν ἔχουν στήσει τὰ δίχτυα τους, γιὰ νὰ ἁλιεύσουν ψυχὲς ἀνθρώπων μὲ ἄγνοια καὶ τὸ πρῶτο ἰσχυρὸ δόλωμα ποὺ χρησιμοποιοῦν εἶναι ἡ εἰρήνη! Ὄντως, ὀξύμωρο καὶ ἀλλόκοτο πρᾶγμα, νὰ βλέπουμε ἀνθρώπους ποὺ δὲν ξέρουν κἂν τί θὰ πεῖ εἰρήνη, ἀλλὰ οὔτε ἔχουν φροντίσει νὰ συνδεθοῦν μὲ τὸν χορηγὸ τῆς εἰρήνης Ἰησοῦ Χριστό, νὰ εἶναι κήρυκες τῆς εἰρήνης! Καὶ τὸ τραγικὸ εἶναι, πὼς αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἄθεοι ποὺ καυχῶνται γιὰ τὴν ἀθεΐα τους, ἐνῶ συγχρόνως παίρνουν παράνομα ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ λέξεις, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὴν εἰρήνη ποὺ ἀναφέραμε, τὴν ἰσότητα, τὴν δικαιοσύνη καὶ ἄλλες ποὺ εἶναι καθαρὰ ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι λοιπόν, φτάσαμε πλέον στὴν ἐποχὴ ποὺ εἶναι ἄκρως ἀπαραίτητη ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ μας, ἀπὸ κάθε ἄλλη προηγούμενη ἐποχή. Καὶ εἶναι ἀπαραίτητη σήμερα, διότι τὸ πονηρὸ πνεῦμα τῆς ταραχῆς, τοῦ φόβου καὶ τῆς τρομοκρατίας, ἔχει κάνει τὴν ἐμφάνισή του γιὰ τὰ καλά, διαμέσῳ τῶν ὀργάνων του, ποὺ τὸν πιστεύουν καὶ τὸν λατρεύουν. Καὶ δυστυχῶς, τὰ ὄργανα τοῦ πονηροῦ εἶναι ἄνθρωποι, πλάσματα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ μας. Καὶ ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπηρετοῦν τὸν πλάστη τους τὴν Ἁγία Τριάδα, δυστυχῶς ἑκουσίως ὑπηρετοῦν τὸ πονηρὸ πνεῦμα. Καὶ δὲν εἶναι λίγοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἀνὰ τὴν οἰκουμένη.

Ἄς προσέξουμε λοιπόν, ὅλοι μας πάρα πολύ, ἀπὸ τοὺς κήρυκες τῆς κατασκευασμένης εἰρήνης καὶ ἂς παρακαλέσουμε τὸν χορηγὸ τῆς ἀληθινῆς εἰρήνης, Κύριο μᾶς Ἰησοῦ Χριστό, νὰ διαφυλάττει πάντας ἡμᾶς. Ἀμήν.

  1. Ἀ΄ Ἰω. 4, 8. 2. Ἰω. 20, 19. 3. Ἰω. 20, 22.