Μετά την πρώτη επαφή με την ωραιότερη πόλη της Κρήτης, τα Χανιά, την Πέμπτη το βράδυ, έφτασε η τελευταία μέρα μας στη λεβεντογέννα Κρήτη. Το πρωί της Παρασκευής το αφιερώσαμε στα μοναστήρια του Ακρωτηρίου. Πρώτα πρώτα προσκυνήσαμε στη Μονή Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου. Οι πατέρες άνοιξαν κατ’ εξαίρεση, για εμάς, το μοναστήρι (αφού Τετάρτες και Παρασκευές είναι κλειστό για τον κόσμο), μας μίλησαν για την ιστορία και τους αγίους της μονής, προσκυνήσαμε τα ιερά λείψανα και γευτήκαμε την μοναστηριακή φιλοξενία. Ήταν ιδιαίτερη χαρά για εμάς που συναντήσαμε τον αγαπητό μας αδερφό διακο-Λουκά, ο οποίος καθώς σπούδαζε ιατρική στη Λάρισα ερχόταν στις συνάξεις νέων της ενορίας μας. Στη συνέχεια πορευθήκαμε στην μεγαλόπρεπη μονή Αγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων με το εκκλησιαστικό μουσείο και στη μονή Τιμίου Προδρόμου Κορακιών, όπου μας δέχθηκαν με αγάπη και χαρά οι μοναχές.

Έπειτα, με ιερό ενθουσιασμό και παρά την υψηλή θερμοκρασία, κατευθυνθήκαμε δυτικά. Ανεβήκαμε σε όρος υψηλό, σε δρόμο δύσβατο, με άγιο σκοπό να φτάσουμε στο Συρικάρι. Εκεί με πολλή συγκίνηση ανάψαμε κερί στο σπίτι του νέου Αγίου της Εκκλησίας μας, του οσίου Νικηφόρου του λεπρού, ενώ τελέσαμε και την παράκληση του Αγίου στον επιβλητικό ναό που η αγάπη των χριστιανών ανέγειρε προς τιμή του Αγίου Νικηφόρου, όπου φυλάσσεται και ικανό τεμάχιο του λειψάνου του.

Μετά το μεσημεριανό μας γεύμα περάσαμε από τους τάφους των Βενιζέλων, στο Ακρωτήρι Χανίων, απολαμβάνοντας την όμορφη θέα κι ακολούθως πορευτήκαμε προς το λιμάνι, από όπου αναχωρήσαμε το βράδυ, με πλοίο, για τον Πειραιά.