Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.

Ἐμεῖς ὡς χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἴμαστε διατεθειμένοι νὰ σηκώσουμε ἕνα σταυρὸ ἂν τὸ ἐπιτρέψει ὁ Θεός.

Ὅταν εἶπε ὁ Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, πηγαίνετε «διὰ τῆς στενῆς πύλης» (Λουκ. 13, 24) ἐννοεῖ αὐτὰ ἀκριβῶς: τὶς θλίψεις τῆς ζωῆς, τὶς ταλαιπωρίες, τὶς δυσκολίες, τὶς ὁποῖες θὰ περάσουμε. Με ποιὸ τρόπο; Ἄλλοι γονεῖς μ’ ἕνα ἀνάπηρο παιδί, ἄλλοι γονεῖς μὲ φτώχεια πολλή, ἄλλοι ἄντρες μὲ μιά γυναίκα πού δὲν βαστιέται ἀπό τὴ γκρίνια καὶ εἶναι ἀνυπόφορη καὶ εἶναι θηρίο τῆς ἀβύσσου ἤ ἄλλες γυναῖκες μὲ ἄνδρες -για νὰ μὴ ρίχνουμε ὅλα τὰ ἄδικα στὶς γυναίκες- θηρία ἀνήμερα ἰδιαίτερα παλιότερα πού τρώγανε ξύλο μετὰ μουσικῆς οἱ γυναῖκες, θυμούμαστε τέτοια περιστατικὰ οἱ παλιότεροι κοκ.

Ὅλοι σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ πολλὲς φορὲς καλούμαστε ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ σηκώσουμε ἕνα σταυρό. Ἄν σταυρὸς εἶναι ἕνα ἀνάπηρο παιδί, νὰ τὸν βαστάζουμε χωρὶς γογγυσμό. Γιὰ κανένα ἀπολύτως λόγο δὲν μπορεῖ νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ ἔκτρωση. Ἀπολύτως γιὰ κανένα λόγο. Ἡ ἔκτρωση εἶναι ἔγκλημα.