Μέσα εις την τραγικότητα της συγχρόνου κοινωνίας, εντός της oποίας εκτυλίσσεται όλον το εσωτερικόν δράμα της ανθρωπίνης ψυχής, το ατομον δεν παύει να επιζητή πάντοτε την υπέρβασιν του εαυτού του και την αποδέσμευσιν από τον νοσηρόν χώρον της ανασφαλείας, της αγωνίας, του άγχους και της θλίψεως, επιδιώκων την πλήρη απομάκρυνσίν του από το δύσβατον και ολισθηρόν περιβάλλον των τραυματικών κοινωνικών αντιδράσεων.
Εις την κραυγήν απελπισίας του ανθρώπου, η οποία δυσχερώς καθίσταται αντιληπτή από τον ευρύτερον κοινωνικόν χώρον, ακόμη και από το οικείον οικογενειακόν περιβάλλον, έρχεται να απαντήση ευεργετικώς η κατάλληλος παιδεία, διά της όποίας μεταλαμπαδεύονται υψηλαί αξίαι και αρεταί και αναπτύσσεται το υγιές ηθικόν υπόβαθρον του ανθρώπου εντός της κοινωνίας.
Η κατάλληλος πνευματική παιδεία, διά της οποίας παρέχονται αναλλοίωτοι αρχαί, δύναται να συμβάλη αποφασιστικώς εις την αντιμετώπισιν του προβλήματος των τραγικών κοινωνικών και ηθικών αποκλίσεων. Αφ’ ενός μεν δύναται να αντιμετωπίση το υπαρξιακόν κενόν του ανθρώπου, προσφέρουσα το αιώνιον προτυπον του Κυρίου, αφ’ ετέρου δε δύναται να συμβάλη εις την ευρυτέραν πνευματική αναδόμησιν αυτού και την διάνοιξιν νέων φωτεινών οριζόντων εις την ζωήν του .
Ό άνθρωπος εις τον χώρον της κατά Χριστόν παιδείας αποκτά την αισθησιν της αληθούς του υπάρξεως και αιρόμενος εκ του πάθους προς την αλήθειαν ανακαλύπτει την πληρότητα της μετά του Κυρίου κοινωνίας και την βαθυτέραν αξίαν της ανθρωπίνης ζωής. Η κατά Χριστόν παιδεία θα βοηθήση τον άνθρωπον να αποκτήση ενσυνείδητον γνώσιν του εαυτού του, να αποκοπή εξ όλων των παθολογικών εξαρτήσεων, να απαγκιστρωθή εκ των τραυματικών καταστάσεων και να ανεύρη την ειρήνην και την εσωτερικήν αρμονίαν εις την προσωπικήν επικοινωνίαν του μετά του Κυρίου και εις την εσωτερικήν συμμετοχήν αυτού εις το φως της Αναστάσεως.
Σταύρος Ι. Μπαλογιάννης
Οκτώβριος 2022