Ὁ λόφος μὲ τὶς παπαροῦνες.
Μυριβήλης Στράτης. Εἶναι καὶ μία μέρα χαρούμενη μέσα στὶς ἄσκημες μέρες τῆς πορείας. Μία μέρα γαλάζια καὶ κόκκινη, μὲ ἀνοιξιάτικον οὐρανό, γεμάτη μαβιὰ μάτια, κόκκινα ἀγριολούλουδα καὶ ἀργὰ μελαγχολικὰ τραγούδια. Ἦταν ἕνας λόφος ἄλικος ἀπὸ τὶς παπαροῦνες. Ξεκουραζόταν ἕνα Ρούσικο Σύνταγμα, ποὺ τραβοῦσε κι αὐτὸ γιὰ τὸ μέτωπο. Ἐκεῖ μας σταματήσανε κ’ ἐμᾶς. Εἶχε νερὸ […]