Επέστρεψαν όσοι συμμετείχαν στο προσκύνημα της ενορίας του Αγίου Αχιλλίου στη Δυτική Ελλάδα. Σύντομο χρονικό της εκδρομής.

Τα μεσάνυχτα του Δεκαπενταύγουστου αναχωρήσαμε για την καθιερωμένη, πλέον, πενθήμερη προσκυνηματική εκδρομή που διοργανώνει κάθε καλοκαίρι η ενορία του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Αχιλλίου και φέτος ήταν ο γύρος της Δυτικής Ελλάδας. Νωρίς το πρωί, λοιπόν, φτάσαμε στην Ι.Μ.Παναγίας Τατάρνης Ευρυτανίας. Εκεί μας υποδέχθηκε ο π. Δαμασκηνός, ο οποίος μας ξενάγησε στη μονή και στο μουσείο της, μας μίλησε για την ιστορία της και μας προσέφερε μοναστηριακό κέρασμα. Προηγουμένως τελέσαμε Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο, την οποία έψαλλαν οι νέοι της συνοδίας μας. Κατηφορίζοντας θαυμάσαμε τη λίμνη των Κρεμαστών και την πλούσια βλάστηση της περιοχής. Επόμενος σταθμός μας το Καρπενήσι. Εκεί προσκυνήσαμε στον Ναό της Αγίας Τριάδος και απολαύσαμε τον καφέ μας στην όμορφη πλατεία της πόλης. (Η διαδρομή από το Καρπενήσι προς τον Προυσό είναι μαγευτική και αποτελεί από μόνη της μια πρόγευση για όσα θαυμάσια τον περιμένουν στο μοναστήρι. Η αγριότητα του τοπίου σε κάνει να αισθάνεσαι δέος για τη δύναμη της φύσης. Το δέος αυτό θα μετατραπεί σε γαλήνη φτάνοντας στο μοναστήρι, αν κι εκεί το τοπίο είναι υπερβολικά απότομο με τεράστιους γκρεμούς που οδηγούν αναγκαστικά ψηλά το βλέμμα.) Ακολούθησε μεσημεριανό γεύμα στον κατάφυτο από βλάστηση Γαύρο και το απόγευμα φτάσαμε στην ονομαστή Ι.Μ.Παναγίας Προυσιώτισσας, όπου προσκυνήσαμε τη θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου, έργο κατά την παράδοση του ευαγγελιστή Λουκά. Τελέσαμε τον Εσπερινό και την Παράκληση στην Παναγιά και στη συνέχεια ακούσαμε τον Καθηγούμενο π.Ιωαννίκιο να μας περιγράφει με γλαφυρότητα και συγκίνηση το ιστορικό της μονής και της αγίας εικόνας, καθώς και παλαιά και σύγχρονα θαύματα της Προυσιώτισσας. Η πρώτη μέρα έκλεισε με το Απόδειπνο που τελέσαμε με πολλή κατάνυξη στο Καθολικό του μοναστηριού.

Η άλλη μέρα ξεκίνησε νωρίς το πρωί στις 5, οπότε άρχισε ο Όρθρος στη μονή και κατόπιν η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του π.Ραφαήλ. Μετά το μοναστηριακό πρωινό και τις τελευταίες αγορές από την «έκθεση» της μονής αναχωρήσαμε για την Ι.Μ.Αγίου Κοσμά Αιτωλού, στο Θέρμο Τριχωνίδας. Η κάθοδος από τα 1000 μέτρα περίπου, που έχει υψόμετρο ο Προυσός μέχρι το Θέρμο έγινε σε μια πανδαισία βλάστησης, όπου κυριαρχούν τα ελατοδάση. Στο Μέγα Δένδρο, γενέτειρα του Πατροκοσμά Αιτωλού, συναντήσαμε τον π. Θεόκλητο, Αρχιερατικό Επίτροπο Θέρμου, που έγινε οδηγός και ξεναγός μας σε όλα τα ιερά προσκυνήματα της περιοχής. Επισκεφθήκαμε τον τόπο όπου ήταν το σπίτι του Πατροκοσμά, το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου στο Θέρμο, όπου προσκυνήσαμε τα λείψανά του, την Ι.Μ.Αγίας Παρασκευής, με το κρυφό σχολειό και τα κέρινα ομοιώματα, όπου λάβαμε και την αρχιερατική ευλογία του Επισκόπου Ευκαρπίας κ.Ιεροθέου, καθώς και την Ι.Μ.Εισοδίων Θεοτόκου Μυρτιάς. (Σε όλα τα μοναστήρια η υποδοχή ήταν εγκάρδια και παντού ακούσαμε λόγο Θεού). Στη συνέχεια κάναμε μια περιήγηση στη λίμνη Τριχωνίδα, τη μεγαλύτερη της Ελλάδας. (Η Τριχωνίδα μαζί με τη γειτονική λίμνη Λυσιμαχεία αποτελούν ένα από τα σπουδαιότερα λιμναία οικοσυστήματα της Ελλάδας. Στα νερά της και στους πυκνούς καλαμιώνες που αναπτύσσονται στις όχθες της, βρίσκουν καταφύγιο σχεδόν 200 είδη της φτερωτής πανίδας.) Ακολούθησε μεσημεριανό γεύμα σε παραλίμνιο εστιατόριο. Περνώντας από την περιοχή του Αγρινίου ματαβήκαμε στην Ιερή πόλη του Μεσολογγίου και ξεναγηθήκαμε στον Κήπο των Ηρώων. Πήραμε δυνατό μάθημα Ιστορίας και όλοι μαζί ψάλλαμε τον Εθνικό μας Ύμνο. Μετά από μια βόλτα στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου κάναμε εσπερινό προσκύνημα στην Ι.Μ.Παναγίας Λιγοβιτσίου, όπου τελέσαμε Παράκληση στην Παναγία. Ακολούθησε μοναστηριακό κέρασμα και η γερόντισσα Μακρίνα μας απηύθυνε λόγους πνευματικής οικοδομής. Συνεχίζοντας το ταξίδι μας διασχίσαμε τον νομό Αιτωλοακαρνανίας περνώντας από το Αιτωλικό, την Αμφιλοχία, τη Βόνιτσα και άλλες περιοχές, κι έτσι φτάσαμε στη Λευκάδα, οπότε κάναμε μια βραδινή βόλτα για να γνωρίσουμε την όμορφη επτανησιακή πόλη.

Την Τετάρτη 18 Αυγούστου, μετά το πρωινό, ανεβήκαμε στην Ι.Μ.Παναγίας Φανερωμένης. Προσκυνήσαμε τη θαυματουργή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου και λείψανα πολλών Αγίων. Επισκεφθήκαμε το εκκλησιαστικό και το ναυτικό μουσείο της μονής και περιηγηθήκαμε στον κατάφυτο κήπο της με τα διάφορα ζώα που φιλοξενούνται εκεί. Κατόπιν κάνοντας μια γνωριμία με το νησί, φτάσαμε στο κοσμοπολίτικο Νυδρί, όπου είχαμε αρκετό ελεύθερο χρόνο για μπάνιο και φαγητό. Αναχωρήσαμε για την Ι.Μ.Κάτω Παναγιάς στην Άρτα, όπου οι πρόσχαρες μοναχές με περισσή προθυμία μας ξεδίψασαν με την αγάπη τους και το κέρασμά τους. Ακολούθησε επίσκεψη στη βυζαντινή πόλη, στον Ναό της Παρηγορίτισσας. Στον Ναό της Αγίας Θεοδώρας προσκυνήσαμε το λείψανό της και τον τάφο της και ακούσαμε τον συγκινητικό βίο της, που σχετίζεται με το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Τελική στάση κάναμε στο θρυλικό γεφύρι της Άρτας, με τα τέσσερα τόξα, στον ποταμό Άραχθο και καταλήξαμε στην Πρέβεζα.

Την επόμενη μέρα, μετά το πρωινό, ανηφορίσαμε στο ιστορικό Ζάλογγο. Προσκυνήσαμε στην Ι.Μ.Αγίου Δημητρίου και ακούσαμε το ιστορικό του μοναστηριού. Οι πιο θαρραλέοι ανεβήκαμε τα τετρακόσια περίπου σκαλοπάτια ως το σημείο όπου οι ηρωίδες Σουλιώτισσες έπεσαν μαζί με τα παιδιά τους, χορεύοντας και τραγουδώντας, για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων και ατιμασθούν. (Ο χορός του Ζαλόγγου είναι θρύλος με πυρήνα ιστορικό γεγονός που συνέβη μετά την οριστική κατάληψη του Σουλίου από τα στρατεύματα του Αλή πασά, τον Δεκέμβριο του 1803. Στις 18 Δεκεμβρίου του 1803 (παλαιό ημερολόγιο), στη κορυφή του όρους Ζάλογγο, εξελίχθηκαν γεγονότα τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα μια ομάδα Σουλιωτισσών και Σουλιωτών με τα παιδιά τους να αποφασίσουν να πεθάνουν ελεύθεροι παρά να πέσουν στα χέρια των Τουρκαλβανών. Έτσι, προτίμησαν, με μία πράξη αυτοθυσίας, αντί να ατιμαστούν από τον αιώνιο εχθρό τους, να πέσουν από την άκρη του γκρεμού. Ορισμένες πηγές της εποχής, ή μεταγενέστερες, αναφέρουν πως οι Σουλιώτισσες έπεσαν «εν χορώ» και τραγουδώντας.) Κατόπιν πραγματοποιήσαμε επίσκεψη στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα. (Στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα δεν έχουμε αίτημα χρησμού αλλά μυσταγωγία επαφής με είδωλα και ήχους νεκρών συγγενικών και φιλικών προσώπων. Καταλυτικός για τα Μαντεία ήταν ο ρόλος των ιερέων, οι οποίοι επεδίωκαν συζητήσεις με τους επισκέπτες για να γνωρίσουν τις προθέσεις τους και να δώσουν τις ανάλογες απαντήσεις, καθώς και η ιεροτελεστία που ακολουθούνταν. Υπέβαλαν τους επισκέπτες σε ψυχολογικές και σωματικές δοκιμασίες είτε με τη δαιδαλώδη, επιβλητική κατασκευή του μαντείου και τις σκοτεινές γεμάτες υγρασία αίθουσες είτε με δίαιτα και με τη βοήθεια κυάμων και άλλων βοτάνων που μασούσαν ώστε να θολώνουν το μυαλό τους και να εξάπτουν τη φαντασία τους.) Εκεί στις αρχές του 18ου αι. οικοδομήθηκε και η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, το καθολικό της οποία σώζεται μέχρι σήμερα. Στη συνέχεια, κατευθυνθήκαμε στη γραφική Πάργα, την «Πριγκίπισσα του Ιονίου». Απέναντι ακριβώς από την πόλη αγναντέψαμε το γραφικό Νησί της Παναγιάς στο οποίο είναι κτισμένη εκκλησία καθώς και μεσαιωνικά ενετικά και γαλλικά κτίσματα. Ένα ακόμα διάσημο αξιοθέατο της περιοχής που θαυμάσαμε είναι το Κάστρο του Αλή Πασά. Μετά το μεσημεριανό γεύμα (κάποιοι έκαναν και μπάνιο) φτάσαμε στις Πηγές του Αχέροντα όπου σύμφωνα με τη μυθολογία υπήρχαν οι πύλες του Άδη. Η τέταρτη ημέρα του ταξιδιού μας τελείωσε με νυχτερινή βόλτα στην Πρέβεζα.

Ξημέρωσε Παρασκευή 20 Αυγούστου. Μετά το πρωινό στο ξενοδοχείο ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής μας. Πρώτη στάση κάναμε στη γυναικεία Μονή της Αγίας Παρασκευής, όπου προσκυνήσαμε τον τάφο της Αγίας. Ακολούθως επισκεφθήκαμε την Παραμυθιά και τον Ναό του Αγίου Δονάτου. Έπειτα, αφού ξεναγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Δωδώνης, φτάσαμε στην όμορφη πόλη των Ιωαννίνων. Αρχικά κάναμε ευλαβικό προσκύνημα στον ναό του πολιούχου, αγίου νεομάρτυρος Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις και κατόπιν παίρνοντας το καραβάκι περάσαμε απέναντι στο Νησάκι. Εκεί γνωρίσαμε τη Μονή Φιλανθρωπινών και το σπίτι-μουσείο του Αλή πασά. (Η μονή, που βρίσκεται στη δυτική όχθη του νησιού, είναι ίδρυμα της οικογένειας των Φιλανθρωπινών, μίας από τις αριστοκρατικές οικογένειες της Κωνσταντινούπολης, που εγκαταστάθηκαν στα Γιάννινα μετά το 1204. Χτίστηκε το 1272. Ξεχωρίζουν οι ολόσωμες τοιχογραφίες των Επτά Σοφών της αρχαιότητας, φαινόμενο για χριστιανική εκκλησία. Βέβαια τον καιρό που λειτουργούσε η μονή υπήρχε μέσα σχολείο αρχαίων ελληνικών.) (Οι επισκέπτες του Μουσειακού Συγκροτήματος έρχονται σε άμεση επαφή με εκπληκτικά έργα τέχνης της Ηπειρώτικης ασημουργίας: όπλα, κοσμήματα, χρηστικά αντικείμενα, κεραμικά από τον 17ο εώς τις αρχές του 20ου αιώνα, παραδοσιακές φορεσιές της Ηπείρου, αναπαράσταση χειμωνιάτικου οντά, αναπαράσταση του πνιγμού της Κυρα-Φροσύνης, σπήλαια οπου παρουσιάζονται ιστορικά γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έργα ζωγραφικής, λιθογραφίες και αντικείμενα λαογραφικού ενδιαφέροντος. Στις προθήκες του μουσείου βρίσκονται, εκτός των άλλων, κάποια μοναδικά εκθέματα, όπως το περίφημο χρυσοποίκιλτο καριοφίλι του Αλή Πασά, το ασημένιο ξιφίδιο του εθνικού ευεργέτη Απόστολου Αρσάκη, το αυθεντικό τσιμπούκι του Αλή πασά μήκους 1,62 μ., και η αυθεντική μεταξωτή φορεσιά της Κυρα-Βασιλικής.) Τελευταίος σταθμός της εκδρομής μας ήταν το γραφικό Μέτσοβο.