Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

Ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, είναι βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας. Κοιμάται βαθιά. Κι ο Θεός τον ξυπνάει με πολέμους, θανατικές επιδημίες, πυρκαγιές, καταστροφικές καταιγίδες, σεισμούς, πλημμύρες, κακούς θερισμούς.

Τα κρίματα του Θεού είναι απροσμέτρητη άβυσσος, όπως είπε ο προφήτης, και οι ενέργειές Του ανεξιχνίαστες και ακατανόητες και δεν μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίζει τα πάντα με ακρίβεια. Ο Θεός είναι δίκαιος και δεν κάνει καμία αδικία. Όσα επιτρέπει να γίνονται, όλα δικαίως γίνονται.

«Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου;», ρωτάει ο Απόστολος Παύλος. «Τα κρίματα σου, άβυσσος πολλή» (Ψαλμ. λε’, 7) Την απόλυτη εξήγηση γνωρίζει μόνον Εκείνος. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ερμηνεύσουμε τα κρίματα του Θεού, το θέλημα Του. Όπως λέει ο Προφήτης Ησαΐας, τα κρίματα του Θεού απέχουν από τα κρίματα των ανθρώπων, όσο απέχει ο ουρανός από τη γη.

Και ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος λέει Η Θεία Πρόνοια είναι ανεξήγητη και η φροντίδα του Θεού ακατανόητη. Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος πολλή.

Άγιος Ιωάννης, επίσκοπος, ερημίτης της Σύχλας

Το καλοκαίρι του 1945 επήρα το ραβδί μου και επήγαινα για την μονή Συχαστρία προς εξομολόγησι στον π. Κλεόπα. Πριν φθάσω, στις όχθες ενός ξέφωτου, τον είδα, ωσάν να με επερίμενε. ‘Ηταν κοντός στο ανάστημα, με το κεφάλι σκεπασμένο και ντυμένος με ένα παλαιό μακρύ ζωστικό, δεμένος στην μέση με ένα σχοινί από καναβάτσο και χωρίς παπούτσια στα πόδια.

Δεν είχε ράβδο, ούτε ντορβά στην πλάτη, ενώ στα χέρια του έπαιζε ένα κομποσχοίνι με κόκκινους κόμπους. Όταν με είδε, με ευλόγησε με τα δυό του χέρια και μου είπε:

Πάτερ Θεόδουλε, πηγαίνεις στην Συχαστρία στον π. Κλεόπα; Πόσες φορές και εγώ πηγαίνω εκεί για τις ακολουθίες της εκκλησίας, αλλά δεν με βλέπει κανείς! Γνωρίζω ότι η πανοσιότης σου θέλεις να φύγης από την Αγαπία και να εγκατασταθής οριστικά στην Συχαστρία, αλλά δεν θα έλθης. Μείνε στην Αγαπία και κάνε εκεί υπακοή, διότι δεν σε εστειλε εκεί ο Θεός εις μάτην. Εκεί θα εύρης την σωτηρία σου!

Όταν είδα ότι ήξερε το ονομά μου και τους λογισμούς μου, κυριεύθηκα από ένα φόβο και θαυμασμό, ώστε δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξι. Εγώ μέχρι τότε δεν τον εγνώριζα ποιός ήταν. Τα λόγια του όμως μπήκαν στην καρδιά μου και μου προξένησαν μία ανείπωτη χαρά, την οποία δεν είχα αισθανθή ουδέποτε.

Θεοφιλέστατε, τον ερώτησα, γιατί τόσοι πόλεμοι και χαλεποί καιροί συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα;

Πάτερ Θεόδουλε, αυτοί είναι αποκαλυπτικοί καιροί. Για να καταλάβης καλλίτερα, διάβασε το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, στα κεφάλαια 24 καί 25 και στον Λουκά το 21 κεφάλαιο. Τώρα άρχισαν να εκπληρώνονται αυτά που εγράφησαν τότε.