Σήκωσα κάποτε το τηλέφωνο, 20 μέρες μετά το Πάσχα και είπα: «Χριστός Ανέστη» αντί για «εμπρός». Και απαντάει ο άλλος:
– Τι λες παιδί μου; Τί είναι εκεί;
– Σπίτι είναι…
– Τι είσαι εσύ;
– Τι είμαι; Άνθρωπος…
Είχε κάνεις λάθος στο τηλέφωνο αυτός. Άλλον ήθελε να πάρει και άλλο νούμερο πήρε και του έκανε μεγάλη εντύπωση και είπε:
– Τι λες βρε παιδί μου; Υπάρχουν άνθρωποι ακόμη, οι οποίοι κρατούνε αυτήν την ωραία παράδοση;
Μου είπε το όνομά του, δικηγόρος κ.λπ.
– Ξέρω γω. Μου φαίνεται ότι υπάρχουν ακόμη…
– Γι’ αυτό δεν μας βούλιαξε ακόμη ο Θεός. Διότι υπάρχουνε άνθρωποι ακόμη…
Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας