Ο νέος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου μιλάει για το έργο που θέλει να κάνει στην Μητρόπολη μετά την ενθρόνισή του.

Του Πάνου Γαρουφαλιά

Ο νέος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου Σεβ. κ. Ιερώνυμος μιλάει στη Larissanet με ένα λόγο ποιμαντικό, πνευματικό και σύγχρονο, όπως επιτάσσει η ματιά και η αντίληψη ενός νέου ιεράρχη που αφουγκράζεται τις προκλήσεις της εποχής. Ο κ. Ιερώνυμος αναφερόμενος στους Λαρισαίους που προσμένουν τον ερχομό και την ενθρόνισή του αναφέρει «το σπουδαιότερο δεν είναι να περιμένουν εμένα. Το σπουδαιότερο είναι να περιμένουν στη ζωή τους τον Χριστό. Διότι εγώ έρχομαι εις το όνομα του Χριστού». Μάλιστα δηλώνει και ο ίδιος την ανυπομονησία να έρθει στη Λάρισα για να ξεκινήσει το έργο του το οποίο θα είναι «έργο πνευματικό, έργο ουσιαστικό, έργο αναγέννησης του όλου ανθρώπου και τελικά την ολοκλήρωση του ανθρώπου και τον παράδεισο», όπως σημειώνει.

Δηλώνει ότι θα συνεχίσει το έργο του Μακαριστού Ιγνατίου που με τόσο κόπο εκπόνησε «ώστε να δημιουργήσω τις προϋποθέσεις, για να βοηθήσω να προχωρήσει πιο μπροστά η Εκκλησία, για να αντιμετωπίσει με νέες μορφές και πνευματικής και ποιμαντικής και κοινωνικής δράσης τις προκλήσεις του 21ου αιώνα», υπογραμμίζει. Τέλος, επικροτεί την αλληλεγγύη που έδειξαν και συνεχίζουν να δείχνουν οι Λαρισαίοι σε «πάσχοντες αδελφούς τους», επισημαίνει χαρακτηριστικά.

Ημέρες παρατηρήσεως οι πρώτες 100 στη Μητρόπολη – Να δούμε τις άμεσες ανάγκες – Όλοι μας δεν πρέπει να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να δανείζουμε τον εαυτό μας – Να προχωρήσει πιο μπροστά η Εκκλησία για να αντιμετωπίσει με νέες μορφές τις προκλήσεις του 21ου αιώνα»

Σεβασμιώτατε πως νιώθετε καθώς πλησιάζουν οι ημέρες της ενθρόνισής σας; Πρέπει να σας πω ότι η Λάρισα σας περιμένει με ανυπομονησία.

Και εγώ ανυπομονώ και θέλω να περάσει ο καιρός για να ανέβω στη Λάρισα. Μπορεί να έχω χειροτονηθεί και να είμαι Επίσκοπος της Εκκλησίας, αλλά ακόμη δεν έχω ξεκινήσει την δουλειά για την οποία προορίζομαι. Οπότε, να ανέβω επάνω και να κάνω αυτό το οποίο ο Άγιος Θεός θέλει να δει να γίνεται. Ένα έργο πνευματικό, ένα έργο ουσιαστικό, ένα έργο αναγέννησης του όλου ανθρώπου και τελικά την ολοκλήρωση του ανθρώπου και τον παράδεισο.

Πόσο θα σας βοηθήσει η σημαντική σας διοικητική εμπειρία που έχετε αποκομίσει στο έργο που καλείστε να κάνετε στη Λάρισα;

Όλα τα προσόντα σε έναν άνθρωπο χρειάζονται, αλλά τα προσόντα τα δίνει ο Άγιος Θεός. Άλλα είναι προσόντα που τα δίνει όταν γεννιέται ο άνθρωπος και άλλα είναι επίκτητα, τα αποκτά στην πορεία. Έτυχε καθώς με καλούσατε να ακούω στο YouTube μια παλαιότερη συνέντευξη στην εκπομπή «Αρχονταρίκι» την οποία παρουσίαζε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος και τοποτηρητής της Μητροπόλεως. Είναι μια εκπομπή του 2005 όπου τον μακαριστό Μητροπολίτη Πενταπόλεως Ιγνάτιο Μαδενλίδη ρωτούσε ο παρουσιαστής της εκπομπής Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού, για το τί ακριβώς γίνεται στην Αφρική και πως γίνονται κάποια πράγματα. Μου έκανε εντύπωση ότι με το γνωστό μελιστάλακτο ύφος του, ο μακαρίτης Μητροπολίτης Πενταπόλεως έδινε διαστάσεις πολύ διαφορετικές από αυτές που θα ανέμενε κανείς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Αθήνα και κήρυξε στο βράχο της Πνύκας, μίλησε με τους τελειότερους όρους της ρητορικής. Έκανε ένα καταπληκτικό λόγο. Ο οποίος λόγος αν και τέλειος τεχνοκρατικά, δεν έφερε ουσιαστικά αποτελέσματα. Στην Κόρινθο που δεν έβγαλε κανέναν λόγο είχε πολύ περισσότερα αποτελέσματα και έφτιαξε την δυναμικότερη και πολυπληθέστερη Εκκλησία της χριστιανικής αρχαιότητας. Αυτό είναι ένα μεγάλο δίδαγμα για όλους μας, ότι αν δεν ευλογήσει από πάνω ο Άγιος Θεός, όσα προσόντα κι αν έχει κανείς δεν προχωρά το έργο παρά μόνο αν είχε μπει πρώτα ο Θεός, που λέγαν οι παλαιότεροι. Θα έρθω στη Λάρισα και θα γίνει ότι επιτρέψει η Χάρις του Θεού να γίνει…

Ποιες θα είναι οι πρώτες σας κινήσεις στη Μητρόπολη της Λάρισας; Υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που πραγματικά έχουν ανάγκη να βοηθηθούν λόγω της κρίσης.

Στην εκκλησία το έργο είναι ενιαίο. Δεν ξεκινά επειδή έρχεται ένας νέος επίσκοπος. Ο καθένας μπαίνει στον κόπο του άλλου. Δηλαδή ήδη στη Λάρισα υπάρχουν οι δομές, εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχει το γηροκομείο, υπάρχει το ορφανοτροφείο, υπάρχουν τα συσσίτια, η καθημερινή διανομή του φαγητού. Αυτά είναι στοιχεία που βοηθούν και είναι ενθαρρυντικά. Διότι δείχνουν την προθυμία και την διάθεση του Λαρισαϊκού λαού, να επιδείξει την αλληλεγγύη του μέσω της Εκκλησίας στους πάσχοντες αδελφούς. Στην Εκκλησία ο ένας μπαίνει στον κόπο του άλλου. Κι εγώ τώρα θα μπω στον κόπο του Μακαριστού Ιγνατίου, έτσι ώστε να δημιουργήσω τις προϋποθέσεις, για να βοηθήσω να προχωρήσει πιο μπροστά η Εκκλησία, για να αντιμετωπίσει με νέες μορφές και πνευματικής και ποιμαντικής και κοινωνικής δράσης τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Αλλά οφείλουμε να πούμε ότι πολλές φορές κάποια έργα, ενώ σχεδιάζονται και προγραμματίζονται, καρποφορούν χρόνια μετά. Το θέμα λοιπόν δεν είναι να διαχειριστούμε την κατάσταση όπως  φέρ” ειπείν συμβαίνει με τους πολιτικούς που έρχονται και λένε για το τί θα κάνουν τις πρώτες 100 ημέρες. Σε εμάς στην εκκλησία επειδή και ο χρόνος νοείται αλλιώς και η προοπτική είναι άλλη, αλλά και η διαδικασία των εκλογών δεν είναι τόσο σύντομη όπως στους πολιτικούς, καθώς οι προϋποθέσεις αντικατάστασης είναι διαφορετικές, οι πρώτες 100 ημέρες δεν είναι μέρες αναδιαρθρώσεως και δράσεως. Είναι κυρίως ημέρες παρατηρήσεως, ώστε να συνειδητοποιήσουμε τι υλικό έχουμε στα χέρια μας, ποιες είναι οι ανάγκες, ποιοι είναι οι άνθρωποί μας και πως χρειάζεται να προχωρήσουμε. Να δούμε ποιες είναι οι άμεσες πρώτες ανάγκες και ποιες οι δευτερεύουσες. Διότι όπως ξέρετε και οι πόροι της εκκλησίας δεν είναι ανεξάντλητοι, είναι περιορισμένοι και πρέπει να διατίθενται με κάθε σοβαρότητα και με στρατηγικό σχεδιασμό, έτσι ώστε οι πλέον επείγουσες ανάγκες να ικανοποιούνται κατά προτεραιότητα και για τις υπόλοιπες πάλι σιγά-σιγά να τις υλοποιήσουμε στην ώρα που θα μπορέσουμε.

Κλείνοντας θα ήθελα να στείλετε ένα μήνυμα προς τους Λαρισαίους που αναμένουν την έλευσή σας στις 10 Νοεμβρίου για την ενθρόνισή σας.

Το σπουδαιότερο δεν είναι να περιμένουν εμένα. Το σπουδαιότερο είναι να περιμένουν στη ζωή τους τον Χριστό. Διότι εγώ έρχομαι εις το όνομα του Χριστού. Έρχομαι εις τύπον και τόπον Χριστού. Αν δεν έχουν σχέση και προοπτική με το Χριστό, εμένα τι να με κάνουν. Είναι μια μεγάλη αλήθεια που πολλές φορές την ξεχνάμε στην Εκκλησία. Οι άνθρωποι παίζουν μεγάλο και σπουδαίο ρόλο, με τα χαρίσματά τους ο καθένας ενεργοποιείται και δραστηριοποιείται. Όμως όλοι μας δεν πρέπει να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να δανείζουμε τον εαυτό μας, τα χέρια μας, το στόμα μας, την σκέψη μας, την έκφρασή μας και μέσω ημών να διαχέεται η Θεία Χάρις και να γινόμαστε όργανα του Παναγίου Πνεύματος. Καλή δύναμη σε όλους.

H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET (26/10/2018)