Οι καλούμενες ‘’Νέες Μοναστικές Κοινότητες’’ δραστηριοποιούνται κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες (με ιδιαίτερη δραστηριότητα στη Βόρεια Καρολίνα και Βιρτζίνια), τη Μεγάλη Βρεττανία (με ιδιαίτερη δραστηριότητα στο Δυτικό Λονδίνο) και την Ιρλανδία. Ο νέος αυτός ‘’μοναστικός’’ δρόμος όπως αυτοαποκαλείται, αποτελεί μια ατραπό απωλείας της ανθρωπάρεσκης παρερμηνείας της αγάπης και ειρήνης.
Ο καλούμενος ‘’νέος μοναχισμός’’ δεν περιορίζεται σε ένα ‘’θρησκευτικό δόγμα’’ ή ‘’εκκλησία’’ όπως δελεαστικά προβάλλεται, αλλά περιλαμβάνει διάφορες ‘’ευαγγελικές χριστιανικές κοινότητες’’. Προβάλλεται ως δυνατότητα ‘’ποικίλων εκφράσεων στοχαστικής ζωής’’. Αποτελεί ένα κακόδοξο μοναστικό έκτρωμα.
Είναι και τούτο ένα ακόμα παιχνίδισμα της ανθρωπάρεσκης αγάπης, μιας αγάπης που φανερώνει το έλλειμμα της προς τον Θεόν αγάπης. «Πως ουν ουκ άτοπον τον ούτως αγαπήσαντα μη και ημάς, όσον έχομεν δυνάμεως αγαπάν;», ερωτά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Η προβολή της ανθρωπάρεσκης αγάπης, αποτελεί αχαριστία προς ‘’τον αγαπήσαντα ημάς’’.
Το νέο αυτό μοναστικό μόρφωμα – έκτρωμα έχει ιδρυθεί από τη Beverly Lanzetta, μια φεμινίστρια που ασκεί το λεγόμενο ‘’θεολογικό στοχασμό’’. Το στρεβλό αυτό ‘’’μοναχικό’’ έκτρωμα, έλκει την καταγωγή του σε παρόμοια ΄΄μοναστικά’’ εκτρώματα όπως αρχικά είχαν αναπτυχθεί από τους Rory McEntee και Adam Buco. Παρενθετικά να αναφέρομε ότι ο Rory McEntee είναι βασικό στέλεχος του καλουμένου ‘’διαπνευματικού’’ κινήματος (interspiritual), στο οποίο συμμετέχει και ο Δαλάϊ Λάμα, τον οποίο και καλεί κακοδόξως ‘’αυτού αγιότητα’’. Ο δε Adam Buco στις εκδηλώσεις του κάνει αναφορά στην ενατένιση στην Νέα Εποχή, στη sangha yoga, στο μετα-θρησκευτικό κόσμο και άλλες νεοεποχίτικες στρεβλώσεις.
Στην ‘’έκκλησή’’ της λοιπόν η Beverly Lanzetta, που επιγράφεται ‘’μια θεία έκκληση για την ψυχή της ανθρωπότητας’’ προβάλλει την κακόδοξη αυτή μοναξιά. Προβάλλονται ως ‘’νέες μοναστικές κοινότητες’’ που διευρύνουν δήθεν την ‘’παραδοσιακή μοναστική σοφία’’. ‘’Θεία έκκληση’’ την καλούν βλασφήμως, ‘’για την ψυχή της ανθρωπότητας’’. ‘’Νέα πορεία αγιότητας’’ κακοδόξως καλείται, ξεγελώντας ανυποψίαστους ανθρώπους που αποζητούν την ψευδαίσθηση της τριφηλής μοναξιάς, που καλιεργείται μέσα στη συνάφεια του κόσμου τούτου.