Πόσο συχνά νά προσέρχομαι στή θεία Κοινωνία;
π. Λεωνίδα Στ. Ἀμοργιανοῦ, θεολόγου
Ἐφημερίου στόν ἱ.ναό ἁγ. Μαρίνης Ἱ.Μ. Περιστερίου
(Συνέχεια ἐκ τοῦ προηγουμένου) (Α’) & (Β’)
Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι
Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι νομοθετοῦν τό μεγάλο μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας μέ τόν 8ο καί τόν 9ο ἀποστολικό κανόνα.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος συνιστᾶ νά μεταλαμβάνουν ὅλοι οἱ χριστιανοί μέ τήν ἀνάλογη προετοιμασία, ἡ ὁποία κατά τούς ἁγ. Ἀποστόλους εἶναι ἡ προσευχή, ἡ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς ἡ ὁποία ἐπιτυγχάνεται μέ τήν συμμετοχή μας στό Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, τή φιλαδελφία, τήν ἐλεημοσύνη.
Ὁ ἀπ. Παῦλος γράφει στήν Α’ Ἐπιστολή του πρός τούς Κορινθίους[1]:
23. «Ἐγώ παρέλαβα ἀπό τόν Κύριο αὐτό, τό ὁποῖο καί παρέδωσα σέ σᾶς, ὅτι δηλαδή ὁ Κύριος Ἰησοῦς τή νύκτα, πού ἐπρόκειτο νά παραδοθεῖ, πῆρε ἄρτο,
24. καί, ἀφοῦ ἔκανε εὐχαριστήρια προσευχή, τόν τεμάχισε καί εἶπε: «Λάβετε, φάγετε. Αὐτό εἶναι τό σῶμα μου, πού τεμαχίζεται γιά σᾶς. Αὐτό νά κάνετε σ᾿ ἀνάμνησή μου».
25. Ἐπίσης μετά τό δεῖπνο προσέφερε καί τό ποτήριο λέγοντας: «Αὐτό τό ποτήριο εἶναι ἡ νέα διαθήκη, πού ἐπικυρώνεται μέ τό αἷμα μου. Ὁσάκις θά πίνετε ἀπ᾿ αὐτό τό ποτήριο, νά τό κάνετε σ᾿ ἀνάμνησή μου».
26. Ὁσάκις δηλαδή τρώγετε αὐτό τόν ἄρτο, καί πίνετε αὐτό τό ποτήριο, διακηρύττετε τό θάνατο τοῦ Κυρίου, μέχρις ὅτου ἔλθει.
27. Ὥστε, ὅποιος τρώγει αὐτό τόν ἄρτο ἤ πίνει τό ποτήριο τοῦ Κυρίου ἀναξίως, θά εἶναι ἔνοχος γιά ἀσέβεια πρός τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Κυρίου.
28. Γι᾿ αὐτό ἄς ἐξετάζει ὁ ἄνθρωπος τόν ἑαυτό του, καί ἔτσι ἄς τρώγει ἀπό τόν ἄρτο καί ἄς πίνει ἀπό τό ποτήριο.
29. Διότι ἐκεῖνος, πού τρώγει καί πίνει ἀναξίως, τρώγει καί πίνει καταδίκη γιά τόν ἑαυτό του, ἐπειδή δέν τιμᾶ τό σῶμα τοῦ Κυρίου.
30. Γι᾿ αὐτό μεταξύ σας πολλοί εἶναι ἀσθενεῖς καί ἄρρωστοι, καί ἀρκετοί ἔχουν πεθάνει.
31. Ἀλλ᾿ ἐάν ἐξετάζαμε τούς ἑαυτούς μας, δέν θά ὑφιστάμεθα τιμωρίες».
Μέ αὐτά τά λόγια, ὁ ἀπ. Παῦλος ἐπιβεβαιώνει ὅσα ἀναφέρουν οἱ Εὐαγγελιστές γιά τήν προσφορά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τή νύκτα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου.
Ὁ προσερχόμενος νά κοινωνήσει, ὀφείλει νά ἐξετάζει τόν ἑαυτό του σέ ποιά κατάσταση βρίσκεται καί ἐάν ἡ συνείδησή του δέν τόν ἐλέγχει, μπορεῖ νά προσέρχεται στή Θεία Κοινωνία σέ συνεννόηση μέ τόν πνευματικό του. Ἐάν ὅμως ἡ συνείδησή του τόν ἐλέγχει, τότε νά μετανοήσει γιά τό κρίμα του, νά ζητήσει συγχώρεση ἀπό τόν Κύριο καί νά ἐξομολογηθεῖ σέ πνευματικό καί μέ τήν ἄδειά του, νά προσέλθει.
Στίς Διαταγές τῶν ἁγίων Ἀποστόλων γράφει: Ποιά ἀπολογία θά δώσει στό Θεό ἐκεῖνος, πού δέν ἐκκλησιάζεται τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς, πού εἶναι ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, γιά νά ἀκούσει τά λόγια τῶν Προφητῶν καί τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου καί νά λάβει τή Θεία Μετάληψη;[2]
Σέ ἄλλο σημεῖο[3] ἐξηγεῖται ὅτι ὁ σκοπός τῆς Θείας Μεταλήψεως εἶναι: «Οἱ μεταλαμβάνοντες:
Νά στηριχθοῦν στήν εὐσέβεια.
Νά τύχουν τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτημάτων τους.
Νά ξεφύγουν ἀπό τό διάβολο καί τίς πλάνες του.
Νά πληρωθοῦν Ἅγιο Πνεῦμα.
Νά γίνουν ἄξιοι τοῦ Χριστοῦ.
Νά τύχουν τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Καί νά καταλλαγοῦν μέ τόν Κύριο Παντοκράτορα».
Ὅ,τι δηλαδή τονίσθηκε στήν ἀρχή τοῦ Α’ ἄρθρου. Ὅτι τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας δέν δόθηκε σέ μᾶς ὡς βραβεῖο γιά τήν ἐνάρετη ζωή μας, ἀλλά ὡς φάρμακο γιά τή θεραπεία τῶν παθῶν μας, ὡς ἐνίσχυση γιά μεγαλύτερη προθυμία στό δρόμο τῆς ἀρετῆς, καί ὡς ἀπαλλαγή ἀπό τό διάβολο καί τίς πλᾶνες του. Γι᾿ αὐτούς τούς λόγους, ἡ συμμετοχή μας στό ὑπερφυέστατο Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, πρέπει νά γίνεται ὅσο τό δυνατόν συχνότερα, μέ τήν προϋπόθεση, ὅτι θά ὑπάρχει ἡ σχετική προετοιμασία γιά τήν τακτοποίηση τῆς συνειδήσεώς μας, μέ τήν ἱερά ἐξομολόγηση καί τήν καθοδήγηση τοῦ πνευματικοῦ, ἐφ᾿ ὅσον δέν ὑπάρχει ἐμπόδιο. (Συνεχίζεται)
________________________________________
[1] Α’ Κορινθίους 11, 23-29
[2] Διαταγές τῶν ἁγίων Ἀποστόλων «Βιβλιοθήκη Ἑλλήνων Πατέρων», ἔκδοσις. Ἀποστολικῆς. Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τόμος 2ος σελ. 55 Β’LIX
[3] σελ. 156 Β’XII
Δείτε και:
-Πόσο συχνά νά προσέρχομαι στή θεία Κοινωνία; (Β’)
-Πόσο συχνά νά προσέρχομαι στή θεία Κοινωνία; (Α’)