Χρήστος Σαλταούρας
Ζούμε σε μία εποχή που παρατηρείται, ως μη όφειλε, αναβίωση του Παγανισμού. Οι Αντίχριστοι Νεο-Παγανιστές έχουν εξαπολύσει συκοφαντική εκστρατεία ενάντια στη Χριστιανική Εκκλησία. Κεντρικός στόχος της εκστρατείας αυτής είναι ο Ιησούς Χριστός και η Αγία Γραφή!
Οι Νεο-παγανιστές με Δαιμονικό πείσμα και πληθώρα συκοφαντικών σοφισμάτων, προσπαθούν να θίξουν το Κύρος της Γραφής στο μυαλό των αφελών και χλιαρών στην πίστη ανθρώπων. Εκμεταλλεύονται την άγνοια και την νωθρότητα για μελέτη της Γραφής του σύγχρονου ανθρώπου. Παρουσιάζονται ως Σκεπτικιστές, Ερευνητές, άθρησκοι, εκπρόσωποι του ορθού λόγου γνωρίζοντες υποτίθεται την Γραφή!!! Εκδίδουν βιβλία, περιοδικά, έχουν τηλεοπτικές εκπομπές και ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Με όλα τα μέσα σύγχρονης επικοινωνίας διαδίδουν τα ψεύδη τους και το πνευματικό τους δηλητήριο! Απαιτείται προσοχή! Κανένα ψεύδος των Αθέων να μην μένει αναπάντητο. Να ανατρέπεται άμα τη εμφανίσει η επαίσχυντη προπαγάνδα τους. Έχω προσωπική πείρα από ανθρώπους που παρασύρονται από την Νεο-παγανιστική προπαγάνδα και σαν παπαγάλοι διαδίδουν εν συνεχεία ασύστολα ψεύδη!
Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με ένα σοφιστικό επιχείρημα που κυκλοφορεί στους κύκλους των αθέωνΝεο – παγανιστών του εξωτερικού και της Ελλάδος. Είναι ένα ψεύδος από ολόκληρο κατάλογο ψευδών που σκοπό έχει να πείσει τους ανθρώπους να μην εμπιστεύονται την Γραφή! Η Γραφή των Χριστιανών, λέγουν, είναι γεμάτη «αντιφάσεις» και «άρα δεν είναι θεόπνευστη»!
Ιδού τι ισχυρίζονται :
Παραθέτουν τα λόγια του Ιησού από το χωρίο Μάρκος 2:25-26: «και αυτός έλεγεν αυτοίς• ουδέποτε ανέγνωτε τι εποίησε Δαυϊδ ότε χρείαν έσχε και επείνασεν αυτός και οι μετ’ αυτού; Πως εισήλθεν εις τον οίκον του Θεού επί Αβιάθαρ αρχιερέως και τους άρτους της προθέσεως έφαγεν, ους ουκ έξεστι φαγείν ει μη τοις ιερεύσι, και έδωκε και τοις συν αυτω ούσι;»
Κατόπιν παραθέτουν από την Παλαιά Διαθήκη το χωρίο Α Βασιλειών/ Α Σαμουήλ 21:2-6 «και έρχεται Δαυίδ εις Νομβά προς Αβιμέλεχ (Αχιμέλεχ –κατά το Μασοριτικό) τον ιερέα, και εξέστη Αβιμέλεχ τή απαντήσει αυτού και είπεν αυτώ• τι ότι σύ μόνος και ουθείς μετά σού; και είπε Δαυίδ τώ ιερεί• ο βασιλεύς εντέταλταί μοι ρήμα σήμερον και είπέ μοι• μηδείς γνώτω το ρήμα, περί ού εγώ αποστέλλω σε και υπέρ ού εγώ εντέταλμαί σοι• και τοίς παιδαρίοις διαμεμαρτύρημαι εν τώ τόπω τώ λεγομένω Θεού πίστις, Φελλανί Αλεμωνί• και νύν ει εισίν υπό την χείρά σου πέντε άρτοι, δός εις χείρά μου το ευρεθέν. και απεκρίθη ο ιερεύς τώ Δαυίδ, και είπεν• ουκ εισίν άρτοι βέβηλοι υπό την χείρά μου, ότι αλλ’ ή άρτοι άγιοί εισιν• ει πεφυλαγμένα τα παιδάριά εστιν από γυναικός, και φάγεται. και απεκρίθη Δαυίδ τώ ιερεί και είπεν αυτώ• αλλά από γυναικός απεσχήμεθα εχθές και τρίτην ημέραν• εν τώ εξελθείν με εις οδόν γέγονε πάντα τα παιδία ηγνισμένα, και αυτή η οδός βέβηλος, διότι αγιασθήσεται σήμερον διά τα σκεύη μου. και έδωκεν αυτώ Αβιμέλεχ ο ιερεύς τους άρτους της προθέσεως».
Ιδού! Θριαμβολογούν ανοήτως! Η Γραφή είναι αντιφατική! Ο Ιησούς έκανε Λάθος! Αναφέρθηκε στο όνομα ΑΒΙΑΘΑΡ ενώ η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ΑΒΙΜΕΛΕΧ (ΑΧΙΜΕΛΕΧ)! Με τέτοια τεχνάσματα που εκ πρώτης όψεως φαίνονται εύλογα παρασύρουν τα θύματά τους. Δεν αντέχουν όμως τέτοιοι ισχυρισμοί σε βαθύτερο έλεγχο της Γραφής !
Το πρώτο που πρέπει να σημειώσουμε από την πρώτη απλή ανάγνωση των εδαφίων είναι ότι ό Ιησούς είπε ότι το περιστατικό με τους άρτους έγινε όταν ήταν Αρχιερέας ο Αβιάθαρ όχι ότι ο ίδιος ο Αβιάθαρ έδωσε τους άρτους. Τους άρτους έδωσε ο ιερέας Αβιμέλεχ.Αυτό και μόνο θα έπρεπε να ικανοποιεί τους κατηγόρους της Γραφής που ψάχνουν για δήθεν αντιφάσεις ! Όμως οι κατήγοροι της Αγίας Γραφής είναι κακοπροαίρετοι και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να καταφέρονται ενάντια στην Γραφή έστω και αν παραβιάζουν τους κανόνες της κοινής λογικής και αυτό-γελοιοποιούνται !
Η αλήθεια βέβαια σχετικά με το περιστατικό που εξετάζουμε είναι περισσότερο πολύπλοκη. Πράγματι ο Αβιάθαρ έδωσε τους άρτους ….. δηλαδή ο Αβιμέλεχ !!!
Η εξήγηση στην παραπάνω φαινομενική αντίφαση είναι η εξής, όπως προκύπτει από την συνολική μελέτη της Γραφής :
Α Βασιλειών/ Α Σαμουήλ 22:20 «και διασώζεται υιός είς τώ Αβιμέλεχ (Αχιμέλεχ–κατά το Μασοριτικό) υιώ Αχιτώβ, και όνομα αυτώ Αβιάθαρ, και έφυγεν οπίσω Δαυίδ.».
Αφού ο Αβιμέλεχ (Αχιμέλεχ–κατά το Μασοριτικό) βοηθά τον Δαυίδ δίνοντάς του τους άρτους της προθέσεως αντιμετωπίζει την εκδίκηση του Βασιλιά Σαούλ που εξοντώνει τους Ιερείς. Ο Αβιμέλεχ (Αχιμέλεχ–κατά το Μασοριτικό) υιός Αχιτώβ, θανατώνεται και σώζεται μόνο ο υιός του ο Αβιάθαρ.
Προσέξτε τώρα τα παρακάτω χωρία :
Β Βασιλειών/ Β Σαμουήλ 8:17 «και Σαδούκ υιός Αχιτώβ και Αχιμέλεχ (Αχιμέλεχ–κατά το Μασοριτικό) υιός Αβιάθαρ ιερείς»
Α Παραλειπομένων/ Α Χρονικών 18:16 «και Σαδώκ υιός Αχιτώβ και Αχιμέλεχ (Αβιμέλεχ–κατά το Μασοριτικό) υιός Αβιάθαρ ιερείς»
Α Παραλειπομένων/ Α Χρονικών 24:6 «και Σαδώκ ο ιερεύς και Αχιμέλεχ (Αχιμέλεχ–κατά το Μασοριτικό) υιός Αβιάθαρ»
Παρατηρούμε ότι ενώ σύμφωνα με το χωρίο Α Βασιλειών/ Α Σαμουήλ 22:20, ο Αβιάθαρ είναι υιός του Αβιμέλεχ (Αχιμέλεχ) του υιού Αχιτώβ, στα χωρία Β Βασιλειών/ Β Σαμουήλ 8:17, Α Παραλειπομένων/ Α Χρονικών 18:16, Α Παραλειπομένων/ Α Χρονικών 24:6 , ο Αβιάθαρ παρουσιάζεται ως πατέρας του Αβιμέλεχ (Αχιμέλεχ)!
Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει και μας αποκαλύπτουν τα χωρία που μόλις παρατέθηκαν, είναι ότι πατέρας και υιός μοιράζονται από κοινού τα ΙΔΙΑ ΔΥΟ ΟΝΟΜΑΤΑ: Αβιμέλεχ(Αχιμέλεχ) / Αβιάθαρ! Η Γραφή δηλαδή τον υιό του Αχιτώβ ονομάζει πότε Αβιμέλεχ (Αχιμέλεχ) και πότε Αβιάθαρ. Το ίδιο και τον υιό του! Ας μην φανεί αυτό περίεργο. Πολλοί Εβραίοι είχαν δύο ονόματα όπως ο Ματθαίος (Λευί) – Λουκ. 5:28, ο Πέτρος (Σίμων)- Λουκ.5:3 κ.α. Ούτε το ότι πατέρας και υιός είχαν κοινά ονόματα. Αυτό παρατηρείται και στις ημέρες μας κυρίως στο εξωτερικό. Μάλιστα για να ξεχωρίζει σήμερα ο υιός από τον πατέρα όταν φέρουν δύο ίδια ονόματα (όνομα – επώνυμο) προστίθεται ο χαρακτηρισμός Jounior. Άλλωστε αν ο Ιησούς έκανε λάθος αναφέροντας το όνομα Αβιάθαρ, οι εχθρικοί Φαρισαίοι θα ήταν οι πρώτοι που θα το στηλίτευαν! Όμως ουδεμία αντίδραση υπήρξε από αυτούς που αργότερα θα έφερναν ψευδομάρτυρες στην Δίκη του Ιησού να πουν ότι θα γκρέμιζε τον Ναό του Σολομώντα! Ουδεμία συνεπώς αντίφαση. Ουδέν λάθος του Ιησού. Ουδέν σχόλιο από τους Φαρισαίους.