Τα παλιά τα χρόνια (την εποχή του Αβραάμ) δεν αξίωναν από την νύφη χρήματα, ούτε πολύ πλούτο και ζώα και τόσα και τόσα στρέμματα γης, ούτε την εξωτερική ομορφιά, αλλά επιζητούσαν την ομορφιά της ψυχής και την ευγενική συμπεριφορά… Ενώ όλοι οι σύγχρονοι δεν θα ανέχονταν να σκεφθούν κάτι τέτοιο, αλλά, κι’ αν ακόμη η μέλλουσα νύφη είναι γεμάτη από άπειρα ελαττώματα, ένα μόνο πράγμα επιδιώκουν, την απόκτηση της περιουσίας και όλα τα άλλα τα θεωρούν δευτερεύοντα, επειδή αγνοούν, ότι όταν η ψυχή είναι διεφθαρμένη, ακόμη κι’ αν τρέχει απερίγραπτος πλούτος, πολύ γρήγορα φθάνει κανείς στη μεγαλύτερη φτώχεια και δεν τον ωφελεί τίποτε η ύπαρξη περιουσίας, όταν δεν υπάρχει η δυνατή ψυχή, που να μπορεί να διαχειρισθεί με σύνεση όλα αυτά τα υλικά αγαθά. (Εις Γεν., ομιλ. ΜΗ’, 2, ΕΠΕ 4, 214 – MG 54, 437).
Σκέψου, παρακαλώ, σε τέτοια ηλικία νεαρή (η Ρεβέκκα) πόσο τέλεια σωφροσύνη και υπερβολική ταπεινοφροσύνη και θαυμαστό πνεύμα φιλοξενίας είχε. Από πόσο λοιπόν πλούτο δεν θα ήταν αυτά πολυτιμότερα; Από πόσους θησαυρούς δεν θα τα θεωρούσε κάποιος προτιμότερα; Αυτά είναι η πιο μεγάλη προίκα, αυτά είναι τα άπειρα αγαθά, ο θησαυρός που δεν εξαντλείται ποτέ. (Εις Γεν., ομιλ. ΜΗ’, 4, ΕΠΕ 4, 222-224 – MG 54, 439).
Είδατε, πώς τον παλιό καιρό φρόντιζαν να δώσουν γυναίκες άξιες στα παιδιά τους; Πώς πριν από τα χρήματα ζητούσαν την ευγένεια της ψυχής; Πουθενά συμβόλαια, πουθενά συμφωνίες και τα άλλα τα καταγέλαστα που γίνονται τώρα και οι όροι εκείνου που γράφονται στα συμβόλαια. αν πεθάνει κανείς άτεκνος, λέγει, αν συμβεί αυτό και αυτό. Σ’ εκείνους δε γινόταν τίποτε τέτοιο, αλλά το μεγαλύτερο και ασφαλέστερο συμβόλαιο ήταν η διαγωγή της κόρης. (Εις Γεν., ομιλ. ΜΗ’, 6, ΕΠΕ 4, 234 – MG 54, 442).
Στόλιζε τη νύφη όχι μ’ αυτά τα χρυσά στολίδια, αλλά με καλωσύνη και σεμνότητα και με τα συνηθισμένα ενδύματα. και αντί για πολλά χρυσά κοσμήματα και επιτηδευμένα πλεξίματα να την εμπνεύσεις τη συστολή, τη ντροπή και την αποφυγή όλων των παραπάνω. (Εις Κολ., ομιλ. ΙΒ’, 6, ΕΠΕ 22, 350 – MG 62, 390 ζ’).
Σας παρακαλώ, να μη ζητάτε χρήματα και περιουσία, όταν πρόκειται να κάμετε γάμο, αλλά διαγωγή και αγαθότητα. Ζήτησε ευλαβή και καλλιεργημένη κόρη. και αυτά θα είναι σε σένα ανώτερα από αμέτρητους θησαυρούς. Αν ζητάς αυτά που αρέσουν στο Θεό, θα ακολουθήσουν και τα άλλα. αν όμως παραβλέψεις εκείνα και τρέχεις προς τα εγκόσμια, ούτε τα άλλα θα ακολουθήσουν… Τι αισχρότερο, από το να θεωρείσαι επίσημος εξ αιτίας της προίκας και να λένε όλοι, ότι ο τάδε έγινε πλούσιος από τη γυναίκα του; (Εις Ματθ., ομιλ. ΟΓ’, 4, ΕΠΕ 11, 804 – MG 58, 678).
Μ’ αυτό τον τρόπο έπαιρναν γυναίκες οι γενναίοι από τους παλαιούς άνδρες, επιζητώντας ευγένεια ψυχής και όχι αφθονία υλικών αγαθών. (Εγκώμιον εις Μάξιμον, 5, ΕΠΕ 27, 182 – MG 51, 233).
Και όταν παίρνουμε γυναίκα, να το κάνουμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, όχι για να αυξήσουμε την περιουσία μας, αλλά να επιζητούμε ευγένεια ψυχής, όχι χρηματική περιουσία, ούτε προγονική δόξα, αλλά ενάρετη συμπεριφορά και καλοσύνη. (Λόγος εν ταις Καλένδαις, 5, ΕΠΕ 31, 490 – MG 48, 960).
Μη δίνουμε προσοχή στα χρήματα, αλλά στην καλή συμπεριφορά, στη σεμνότητα και τη σωφροσύνη. Γιατί μια γυναίκα τίμια και υποχωρητική και μετρημένη, κι’ αν ακόμη είναι φτωχή, θα μπορέσει να χειρισθεί τη φτώχεια καλύτερα από τον πλούτο. Όπως πάλι η διεφθαρμένη και ακόλαστη και εριστική, κι’ αν ακόμη βρει άπειρους θησαυρούς στο σπίτι, αφού τους διασκορπίσει γρηγορότερα από κάθε άνεμο, θα επισωρεύσει στον άνδρα της μαζί με τη φτώχεια και άπειρες συμφορές. Να μην επιζητούμε λοιπόν τον πλούτο, αλλά τη γυναίκα που θα κάνει καλή χρήση των υπαρχόντων μας. (Εγκώμιον εις Μάξιμον, 5, ΕΠΕ 27, 180 – MG 51, 232).
Στόλισε λοιπόν το πρόσωπό σου με αγνότητα, με σεμνότητα, με ελεημοσύνη, με φιλανθρωπία, με αγάπη, με τη φιλοφροσύνη προς τον άνδρα, με την επιείκεια, με την πραότητα, με την ανεξικακία. αυτά είναι τα χρώματα της αρετής. με αυτά θα προσελκύσεις εραστές όχι ανθρώπους μόνον, αλλά αγγέλους, με αυτά θα αποσπάσεις τον έπαινο του Θεού. Και όταν ο Θεός θα σε αποδεχθεί, θα υποτάξει οπωσδήποτε και τον άνδρα σε σένα. Γιατί, αν ἡ σοφία του ανθρώπου φωτίζει και κάνει λαμπρό το πρόσωπό του», πολύ περισσότερο η αρετή της γυναίκας κάνει φωτεινό το πρόσωπό της. (Κατηχ. Ι’, 15, ΕΠΕ 30, 568 – MG 49, 238 δ’, ως Κατήχ. Β’).
Γνωρίζοντας όλοι αυτά, ας ζητούμε ένα μόνο πράγμα, αρετή ψυχής και ευγένεια τρόπων, για να απολαμβάνουμε ειρήνη, για να ζούμε ευχάριστα, με διαρκή ομόνοια και αγάπη. (Εγκώμιον εις Μάξιμον, 4, ΕΠΕ 27, 176 – MG 51, 231).
Γιατί η γυναίκα που είναι καλή οικοδέσποινα, θα είναι και εγκρατής, η οικοδέσποινα θα είναι και οικονόμα. Γιατί δεν θα ασχοληθεί ούτε με τις απολαύσεις, ούτε με τις άκαιρες εξόδους, ούτε με κάτι άλλο παρόμοιο. (Εις Τίτον, ομιλ. Δ’, 2, ΕΠΕ 24, 78 – MG 62, 683-684).