Μέ ποιον άλλον τρόπο μπορούμε να κρατήσουμε τον νου μας προσηλωμένο στον Θεό, αν όχι με την επίκληση του Ονόματος του Ιησού Χριστού; Διότι το όνομά Του είναι αχώριστο από το Πρόσωπό Του και προσηλώνοντας τον νου μας στο Όνομα του Θεού ζούμε στην παρουσία του Προσώπου Του.

Γι΄αυτόν τον λόγο ο Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος στις επιστολές Του δίνει την ακόλουθη συμβουλή: “Αμέσως μόλις σηκώνεστε το πρωί στερεώστε τον νου σας στην καρδιά μέσα στην παρουσία του Θεού, για να ενεργεί όλη την ημέρα!”.
Είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε καλή αρχή τοποθετώντας τον νουν μας στην καρδιά παραμένοντας στην παρουσία του Θεού με την επίκληση του Ονόματός του. 

Σε μια από τις συναντήσεις μας με τον Γέροντα Σωφρόνιο προς το τέλος της ζωής του μας παρότρυνε:
“Μην έρχεστε στην ακολουθία χωρίς να θερμάνετε τις καρδιές σας με προσευχή. Πριν έρθετε στην ακολουθία προσευχηθείτε τουλάχιστον για δέκα λεπτά. Ελάτε έτοιμοι να σταθείτε στην παρουσία του Θεού για την επίκληση του Ονόματος! Όσοι από σας έχετε δύναμη κάντε το για μια δυο ώρες αλλά οφείλετε να το κάνετε όλοι επί δέκα λεπτά τουλάχιστον. Μην το αμελείτε. Διαφορετικά θα στεγνώσετε εντελώς.

 Η αδιάλειπτη αυτή προσευχή αποτελεί εντολή που παραλάβαμε από τον Κύριο. Στην παραβολή του άδικου κριτή που δεν φοβόταν τον Θεό, η χήρα επέμενε να τον ενοχλεί ωσότου την δικαίωσε. Αν αυτός ο κριτής, που ήταν άδικος, υποχώρησε μπροστά στην επιμονή της, πόσο μάλλον ο Κύριός μας ο Οποίος είναι Θεός Αγάπης και Δικαιοσύνης θα εισακούσει τον δούλο του που βοά προς Αυτόν ημέρα και νύχτα με την προσευχή του;


Γι΄αυτό είναι πολύ ωφέλιμο να αυξήσουμε το θάρρος μας την τόλμη μας προς τον Θεόν και να προσευχόμαστε αδιάλειπτα, επειδή ο Θεός ευαρεστείται…Καμπτεται στην ταπεινή και επίμονη ικεσία μας…

Η καρδιακή προσευχή αποτελεί θεία εντολή και εκπληρώνοντάς την τοποθετούμαστε στην οδό του Χριστού και Εκείνος γίνεται συνοδοιπόρος μας.
Αν μελετήσουμε προσεκτικά τις γραφές του Γέροντα Σωφρόνιου θα εννοήσουμε ότι θεωρεί την Προσευχή του Ιησού ως προϋπόθεση όχι μόνο για τη Θεία Λειτουργία αλλά και για την εκτέλεση της διακονίας της καταλλαγής και της πνευματικής πατρότητας.

Αν η καρδιά δεν ετοιμαστεί με την αδιάλειπτη επίκληση του Ονόματος του Κυρίου αδυνατεί να “αρπάξει” τον Λόγον του Θεού και να ζωοποιηθεί από Αυτόν. Αυτό βρίσκει ακόμη μεγαλύτερη εφαρμογή στη διακονία της εξομολογήσεως”.

Από το βιβλίο: «Ο κρυπτός της καρδίας άνθρωπος»(σελ 263-265)
Αρχιμ. Ζαχαρία,Ιερά Μονή Τιμιου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας