Η ορθολογιστική εξήγηση του κόσμου που καθιέρωσε η Δύση σα νέα διαθήκη, δεν τα καταφέρνει καλά. Αυτά που αγνόησε, που περιφρόνησε για την ανθρώπινη φύση, πεινασμένα και διψασμένα, αρρώστησαν, τρελάθηκαν, και εκδικούνται τρομαχτικά.
Τα ίδια τα παιδιά της Δύσης, αν και καλοφαγωμένα, καλομορφωμένα, “απελευθερωμένα” από ταμπού, όρους και όρια, πρωτοστατούν με ζήλο σ΄αυτήν την εκδίκηση που ξεκίνησε από παραζαλισμένη διεκδίκηση.
Στα παιδιά αυτά δεν αρκούν εντέλει οι οικονομικές θεωρίες που “λύνουν” τα πάντα. Χρειάζονται έμπνευση, ενθουσιασμό, ιδεώδη, υπερβατικό στόχο, αξίες, ιερότητα, έμπρακτη ποίηση. Όταν δεν τα βρίσκουν, με την πείνα και τη δίψα τους φλογισμένες σαν ύαινες, θα στραφούν και στις πιο ζοφερές εκδοχές τους για ό,τι χαώδες συνεπάγεται.
Όπως καταλήγει στον έσω αγώνα του ο Ντοστογιέφσκι: “Αν δεν υπάρχει Θεός, τότε όλα επιτρέπονται”. Και δεν υπάρχει Θεός όχι μόνο στην άρνησή του, αλλά και στα κακέκτυπα και τις φριχτές, απαίσιες παραμορφώσεις του. Αθεϊα και Θεός-τέρας μοιάζει σήμερα να τα βρίσκουν μια χαρά!
Ένα σχόλιο για ότι έγινε στην Νίκαια της Γαλλίας
Φωτογραφία από Νίκαια Γαλλίας