(Ι.Μ.Ν.Αγ.Αχιλλίου Λαρίσης)

Σήμερα,πρώτη Κυριακή της Μ.Τεσσαρακοστής,εορτάζει η Πίστη μας.Εορτάζει η Ορθοδοξία.Εορτάζει η Εκκλησία μας,η παράδοσή μας.Και όλοι μας ζούμε τούτη την ημέρα ως ημέρα πανίερη και χαρμόσυνη,γιορταστική και λαμπρή.Ως ημέρα τιμής,μαρτυρίας και χρέους.Σήμερα πανηγυρίζει η ΄΄εν ουρανώ θριαμβεύουσα΄΄ και η ΄΄επί γης στρατευομένη΄΄ Εκκλησία.Και προβάλλονται οι άγιες μορφές όλων των προμάχων της πίστης,ορθοδόξων Πατριαρχών,Αρχιερέων,Ιερέων,Μοναχών και ευσεβών αυτοκρατόρων και βασιλέων,καθώς και αγνές ψυχές του Χριστοφρούρητου λαού,που ως θεματοφύλακας της αλήθειας πότισε άλλοτε με το αίμα,άλλοτε με το δάκρυ,άλλοτε με το σθένος της ομολογίας το ιερό δένδρο της Ορθοδοξίας,της Μίας,Αγίας,Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού.

Και όλα αυτά,για να θυμίσουν σε μας τους σημερινούς ανθρώπους το ιερό μας χρέος,το χρέος των μελών του Σώματος του Χριστού,να ΄΄βγούμε΄΄ στον κόσμο και να καλέσουμε στο Ευχαριστιακό Τραπέζι Εκείνου,λέγοντας:΄΄Εκείνον για τον Οποίο έγραψε ο Μωυσής στο Νόμο και τον Οποίο προανήγγειλαν οι Προφήτες,τον βρήκαμε.Είναι ο Ιησούς,ο υιός του Ιωσήφ,από τη Ναζαρέτ.΄΄Και στην τυχόν δυσπιστία του κόσμου με δυνατή φωνή να του πούμε:΄΄Έρχου και ίδε.΄΄

Στις μέρες μας είναι φανερό,αδερφοί μου,ότι ο άνθρωπος έχει ΄΄πεθάνει΄΄.Αντί της απελευθέρωσής του υπάρχει δουλεία,μοναξιά,απόγνωση και απώλεια.Και αυτό,γιατί η απόμάκρυνση του ανθρώπου από το Θεό έχει σαν άμεση συνέπεια την απώλειά του.Αυτή η διαπίστωση μας κάνει να εκφράσουμε μια ελπιδοφόρα αλήθεια:΄΄Αδερφοί μου,ήρθε η ώρα της Ορθοδοξίας!΄΄Είναι,πλέον,ανάγκη όλοι μας να αφουγκραστούμε την αλήθειά της.Γιατί η μαρτυρία της είναι μαρτυρία για τον Τριαδικό Θεό,όπως φανερώθηκε στο πρόσωπο του Χριστού μας για την ανακαίνιση και τη σωτηρία του κόσμου.

Η ουσιαστικώτερη,όμως,μαρτυρία την οποία καλείται να δώσει η Ορθοδοξία στο σύγχρονο διασπασμένο,αλληλοσυγκρουόμενο και παράλογο κόσμο,είναι η μαρτυρία της αγάπης.Διότι μιλώντας για την αγάπη,μιλάμε ουσιαστικά για τον Ίδιο το Θεό,αφού ΄΄ο Θεός αγάπη εστί΄΄(Α΄ Ιω.δ΄8)και ο κόσμος για να ζήσει δεν μπορεί παρά να ενδυθεί αυτήν την αγάπη.Η αληθινή αγάπη απαιτεί νέκρωση της ατομικότητας και της ιδιοτέλειας,νέκρωση του ΄΄εγώ΄΄ και παραδοχή της νέκρωσης αυτής ως αληθινής ζωής.Ζωή για την Εκκλησία δεν είναι η διατήρηση των βιολογικών λειτουργιών της ατομικότητας,αλλά η υπέρβασή της και η αναφορά προς την πηγή της άφθαρτης προσωπικής ζωής,το Θεό,που είναι η πηγή της αγάπης και η αγάπη.Η μαρτυρία βέβαια της αγάπης του Θεού δεν μπορεί να δοθεί από την Ορθοδοξία στον κόσμο σαν θεωρητική διδασκαλία,αλλά σαν ζωή και θυσία.Σαν ζωή ριζωμένη στις νέες προϋποθέσεις που έφερε ο Χριστός στον κόσμο και σαν θυσία που πραγματώνεται με τη μίμηση και μετοχή της θυσίας του Χριστού.Μόνο σαν μέτοχος και μιμητής του θανάτου και της Ανάστασης του Χριστού μπορεί ο άνθρωπος να υπερνικήσει το φόβο της φθοράς και του θανάτου και να απλώσει το χέρι του γεμάτο από αγάπη στο συνάνθρωπο.

Ας μη μας διαφεύγει,αδερφοί μου,ότι η αλλοτρίωση του ανθρώπου,για την οποία γίνεται λόγος τα τελευταία χρόνια,δε διαπιστώθηκε για πρώτη φορά στις μέρες μας.Ήταν γνωστή εξ αρχής στον Χριστιανισμό.Το διαφορετικό που έχει ο Χριστιανισμός στο θέμα αυτό είναι ότι βλέπει την αλλοτρίωση,τον ξεπεσμό και την διαστροφή του ανθρώπου,σαν συνέπεια της αποξένωσής του από το Θεό.Γι΄αυτό και η ανόρθωση του ανθρώπου θεωρείται ανέφικτη χωρίς την επαναφορά του στους κόλπους του Πατέρα.Και ο Μέγας Βασίλειος σημειώνει:΄΄Το σωτηριώδες για τον άνθρωπο σχέδιο του Θεού και Σωτήρα μας,είναι ανάκληση από την έκπτωση και επάνοδος στην εγγύτητα προς το Θεό από την αποξένωση που προξενήθηκε λόγω της παρακοής.Σε αυτό αποβλέπουν η Ενανθρώπηση του Χριστού,τα παραδείγματα της ευαγγελικής ζωής,τα Πάθη,ο Σταυρός,η Ταφή και η Ανάσταση:στο να επαναποκτήσει ο σωζόμενος άνθρωπος την παλαιά εκείνη υιοθεσία με την μίμηση του Χριστού΄΄.Ενώ ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης θεωρεί σαν χαρακτηριστικό γνώρισμα της υγιούς ανθρώπινης ύπαρξης την πίστη και την αναφορά της προς τον Θεό.

Είναι,πλέον,καιρός,αδερφοί μου,να πραγματοποιηθεί η αποστολή της Μίας,Αγίας,Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας,δηλ. της Ορθοδοξίας,η δοσμένη από τον Κύριο και πραγματοποιημένη από τους αγίους Πατέρες.Και ποια είναι αυτή;να φυτεύεται στην καρδιά του λαού η αίσθηση και η επίγνωση ότι κάθε μέλος της Εκκλησίας είναι πρόσωπο καθολικό,αιώνιο και θεανθρώπινο.Ότι είναι του Χριστού και άρα αδερφός και διάκονος όλων των ανθρώπων.Στόχος της Ορθοδοξίας είναι η μεταμόρφωση του προσώπου και των προσωπικών σχέσεων του ανθρώπου με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος που δρα και πνέει μέσα στην Εκκλησία.Εδώ βρίσκεται και η μόνη δυνατότητα για την ΄΄καλή αλλοίωση΄΄,την ουσιαστική δηλ.μεταμόρφωση και ανακαίνιση της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων.Έργο της Εκκλησίας είναι να γεννά με τη Χάρη του Θεού την απολύτρωση του κόσμου από το δαιμονισμένο και το παράλογο,από την πλησμονή και τα είδωλα,από τα τέρατα και τα φαντάσματα,από τις ψευδαισθήσεις και τους ψευδοθεούς,από τα ιδεολογικά ψεύδη και τους μύθους της αυτοσωτηρίας.

Τα μέσα που χρησιμοποιεί η Εκκλησία για να πραγματοποιήσει αυτή τη μεταμόρφωση είναι οι Θεανθρώπινες και Θεοδίδακτες  αρετές-ασκήσεις της πίστης,της προσευχής,της νηστείας,της αγάπης,της ταπείνωσης,καθώς και τα Θεόσδοτα ιερά Μυστήρια.Η Ορθοδοξία ως ο μοναδικός φορέας και φύλακας του Θεανδρικού Προσώπου του Χριστού βιώνεται αποκλειστικά με ορθόδοξα μέσα,τις ασκητικές αρετές που γέννησαν οσίους,ομολογητές και μάρτυρες και όχι με μέσα δανεισμένα από τον παπισμό και τον προτεσταντισμό,κυήματα του υπερήφανου ανθρώπου και όχι του ταπεινού Θεού,κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς.Αυτό που ζητάει από εμάς σήμερα ο κόσμος είναι ό,τι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς κήρυττε σε ώρες άγιες:΄΄Ας μιμηθούμε με ζήλο των Θεοφόρων Πατέρων μας την υπομονή,την ταπείνωση,την ίδια την πίστη τους…Ας νεκρώσουμε τα μέλη μας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές,δηλ.την πορνεία,την ακαθαρσία,κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό,κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία!΄΄

Αυτή την άγια πίστη είχαν όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας.Από τα βάθη των αιώνων έως και τις μέρες μας,αθάνατοι και ζωντανοί,μας φωνάζουν να κρατήσουμε τις ιερές μας παραδόσεις,το λόγο του Ευαγγελίου,τις καλές συνήθειες των προγόνων μας.Ό,τι ευλογημένο και άγιο παραλάβαμε από τους πατέρες μας.Μην τα νοθεύσουμε.Μην τα αλλοιώσουμε.Μην τα προδώσουμε.Μην τα πετάξουμε.

Ας μας αξιώνει όλους μας ο Θεός,αδερφοί μου,αυτή την Ορθοδοξία να βιώνουμε,την άγια Ορθοδοξία που μεταμορφώνει και ανακαινίζει τον άνθρωπο εν Χριστώ.Την Ορθοδοξία που ανοίγεται  προς όλη την οικουμένη και δέχεται στους κόλπους της κάθε μετανοημένη πεφορτισμένη ψυχή,για να την αγιάσει και να τη θεώσει.

Αμήν!