Ελπίζω να γίνει συντόμως αντιληπτό, ότι όλα τα περιστατικά των κυβερνήσεων κατά χριστιανών, μόνον θρησκευτικό κίνητρο δεν έχουν.
Απίστευτη η υποκρισία των κρατών της Δύσης με χριστιανικούς πληθυσμούς στην πλειονότητά τους, που ξεσηκώνονται μεν ορθώς στον βάναυσο τρόπο σφαγής της φώκιας ή της φάλαινας, αλλά υποκρίνονται πως δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει με τους Χριστιανούς, όχι μόνον στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά και στην ίδια την Δύση….
Πέρα όμως από την θρησκευτική του διάσταση, που δεν βλέπω τις Εκκλησίες της Δύσης να τις απασχολεί -κάποιες δηλώσεις, ή ανακοινώσεις σε αραιά διαστήματα, προφανώς και δεν λαμβάνονται υπόψη-, υπάρχει η πολιτική διάσταση που είναι απαραίτητο να ωθήσει σε κινητοποίηση.
Οι φονταμενταλσιτές του Ισλάμ είναι εργαλείο για διάσπαση των λαών και εξασθένηση των κρατών, ώστε να καταστούν ευάλωτα, και μάλιστα με τραγικό τρόπο όταν θα έρθει η ώρα -που δεν είναι μακριά- που θα ξεσπάσουν οι εθνοτικές συγκρούσεις, και όλα αυτά με πρόσχημα τις θρησκευτικές διαφοροποιήσεις.
Να σημειώσω αρχικώς την έλλειψη πληροφοριών για την τύχη του Ορθόδοξου μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου και του επισκόπου Μαρωνιτών Ιωάννη, που απήχθησαν κοντά στα σύνορα Τουρκίας και Συρίας. Η υπόθεση, αμέσως με την σύλληψή τους, είχε ανατεθεί στο Έλληνα ΥΠΕΞ κ. Αβραμόπουλο, αλλ’ ίσως επειδή δεν προσφερόταν για δεξιώσεις και περιηγήσεις σε ενδιαφέροντες τόπους, παρέμεινε στο στάδιο τηλεφωνικών επικοινωνιών.
Πέρασαν χρόνια όμως, και παρά την διαβεβαίωση του επικεφαλής της Συριακής Αντιπολίτευσης (δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη οι τζχαντιστές) ότι θα ενεργήσει άμεσα για τον εντοπισμό και την απελευθέρωση των απαχθέντων, η Αλ Νούσρα μάλλον τους σκότωσε. Ούτε αξιοποιήθηκαν επικοινωνιακώς οι πληροφορίες πως είχαν μεταφερθεί σε τουρκικό έδαφος.
Θα επαναλάβω, ότι συμφέρει μεν στους ισχυρούς της γης η απομάκρυνση των Χριστιανών από περιοχές για τις οποίες ενδιαφέρεται η Ρωσία να έχει παρουσία (ιδίως Μ. Ανατολή και Βαλκάνια), αλλά δεν είναι μόνον αυτός ο λόγος της εξουδετέρωσης, με οποιοδήποτε τρόπο, χριστιανικών πληθυσμών όπου γης.
Μάλιστα δε, ενώ υποκριτικώς οι δήθεν προοδευτικές δυτικές κυβερνήσεις ομιλούν περί προστασίας της διαφορετικότητας των ανθρώπων -και καλώς πράττουν- στην πραγματικότητα φέρονται ως διώκτες των Χριστιανών, με το επιχείρημα ότι δεν πρέπει να προκαλούνται οι μουσουλμάνοι (να σημειώσω όμως, ότι πολλές ενέργειες για κατάργηση δημοσίων εκδηλώσεων κατά τις χριστιανικές εορτές, εκκίνησαν προ πολλού, όχι από μουσουλμάνους, αλλά από Ισραηλίτες των ΗΠΑ).
Προσφάτως, Πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ απαγορεύει τα… Χριστούγεννα! Η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» απειλεί να αλλοιώσει τον χαρακτήρα του αμερικανικού «melting pot» όπου χωρούν παραδοσιακά οι πάντες, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας, χρώματος κ.λπ. Το πανεπιστήμιο του Τενεσί (University of Tennessee), διαθέτει «Γραφείο διαφορετικότητας και συμπερίληψης» (Office of Diversity and Inclusion), που δημοσίευσε στον διαδικτυακό του κόμβο ένα «σχέδιο» 10 σημείων για την αποφυγή αναφορών στη θρησκεία κατά τη διάρκεια των εορτασμών για τους εργαζομένους στο πανεπιστήμιο!
«Διασφαλίστε ότι το πάρτι για τις διακοπές δεν θα είναι ένα συγκεκαλυμμένο χριστουγεννιάτικο πάρτι»! Οι ευχετήριες κάρτες δεν θα πρέπει να περιέχουν αναφορές στα Χριστούγεννα, τα φαγητά και τα ποτά δεν θα πρέπει να είναι τα παραδοσιακά, για να μη θυμίζουν Χριστούγεννα, για στολισμούς ούτε λόγος, καθώς επίσης και για Άγιους Βασίληδες…
Απορίας άξιον είναι ότι δεν προέβη σε ανάλογες συστάσεις κατά την περίοδο του Ραμαζανιού, ώστε να αποφεύγουν και οι μουσουλμάνοι δημόσιες εκδηλώσεις.
Στην δε Νορβηγία, η κυβέρνηση αφαίρεσε από οικογένεια χριστιανών όλα της τα παιδιά, με την… κατηγορία ότι τους έκαναν «κατήχηση»! Η βίαιη απομάκρυνση των παιδιών υποκινήθηκε από τον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος παραπονέθηκε στις υπηρεσίες παιδικής πρόνοιας ότι οι γονείς ήσαν «πολύ Χριστιανοί» και ότι η πεποίθησή τους ότι ο Θεός τιμωρεί την αμαρτία “δημιουργεί αναπηρία στα παιδιά” (γι’ αυτό ίσως και οι άθεοι δεν πνευματικώς ανάπηροι).
Άπειρα τέτοια παραδείγματα θα μπορούσα να παραθέσω. Ελπίζω να γίνει συντόμως αντιληπτό, ότι όλα τα περιστατικά των κυβερνήσεων κατά χριστιανών, μόνον θρησκευτικό κίνητρο δεν έχουν. Αυτό είναι το πρόσχημα. Οι πολιτικοί εντέλλονται να θέσουν την θρυαλλίδα για τις μέλλουσες να έρθουν εθνοτικές συγκρούσεις (δεν είναι βέβαιο ότι αντιλαμβάνονται όλοι οι πολιτικοί τι πράττουν, επειδή τη νοητική τους κατάσταση την έχουμε όλοι αντιληφθεί).
Ο Μακεδών