«μορφὴν δούλου λαβών» Φιλιππησίους 2:7
« Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος» Φιλιππησίους 2: 5-7.
Πλησιάζει η εορτή των Χριστουγέννων. Εορτάζουμε την σάρκωση του Θεού («Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί» Α Τιμόθεον 3:16). Με την ευκαιρία αυτή αγαπητοί αναγνώστες θα αναλύσουμε το χωρίο Φιλιππησίους 2: 5-7.
Ο Ιησούς Χριστός «ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων» λέγει η Γραφή. Ο Χριστός πριν σαρκωθεί ήταν σε μορφή Θεού. Δεν ήταν σε μορφή Αρχαγγέλου ή Αγγέλου όπως μωρολογούν οι πλανεμένοι Χιλιαστές της Σκοπιάς. Άλλωστε όπως η φράση «μορφὴν δούλου λαβών»σημαίνει ότι έγινε πραγματικός άνθρωπος, έτσι και η φράση «ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων» σημαίνει ότι ήταν πραγματκός Θεός και όχι με μεταφορική έννοια.
Ο Ιησούς Χριστός «μορφὴν δούλου λαβών» λέγει η Γραφή. Ο Χριστός έλαβε μορφή δούλου. Αυτό σημαίνει ότι πρίν δεν ήταν δούλος αλλά Κύριος = Θεός. Ο Χριστός δεν ήταν Κτίσμα. Τα κτιστά πρόσωπα είναι όλα δούλοι του Θεού.
« Κἀγὼ ᾿Ιωάννης ὁ ἀκούων καὶ βλέπων ταῦτα. καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ ἔβλεψα, ἔπεσα προσκυνῆσαι ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου τοῦ δεικνύοντός μοι ταῦτα. καὶ λέγει μοι· ὅρα μή· σύνδουλός σού εἰμι καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν τηρούντων τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου· τῷ Θεῷ προσκύνησον» Αποκάλυψη 22: 8-9.
Και οι Άγγελοι δούλοι είναι του Θεού όπως οι άνθρωποι. Ο Ιησούς όμως έλαβε μορφή δούλου , δεν ήταν δούλος. Άρα ο Ιησούς δεν ήταν Άγγελος πριν σαρκωθεί δεν ήταν κτίσμα – δούλος, αλλά Θεός – Κύριος.
Η φράση «μορφὴν δούλου λαβών» αποδεικνύει την Θεότητα του Υιού και την ΙΣΟΤΗΤΑ αυτού προς τον Πατέρα. Αν ο Υιός είναι κτίσμα δεν θα γινόνταν δούλος όταν σαρκώθηκε, θα ήταν και από πριν δούλος.
Ο Χριστός όμως έγινε δούλος αφού «ἑαυτὸν ἐκένωσε», άδειασε τον εαυτό του από τα θεία μεγαλεία (όχι από την Θεότητα). Δεν μπορεί ο Θεός να παύσει να είναι Θεός. Ο Υιός έγινε δούλος χωρίς να παύσει να είναι Κύριος- Θεός. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση χωρίς να απωλέσει την θεία φύση.
«᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» Εβραίους 13:8.
« Διότι ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν, καὶ οὐκ ἠλλοίωμαι» Μαλαχίας 3:6
« πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων, παρ’ ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα» Ιακώβου 1:17
Ο λόγος της Γραφής «᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» δεν αφορά την ανθρώπινη φύση του Ιησού αλλά την θεία φύση !
Το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος όταν σαρκώθηκε δεν έπαψε να είναι Θεός, δεν άλλαξε ! Ο Ιησούς Χριστός έχει δύο φύσεις : Θεία και Ανθρώπινη.
«ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων» Εβραίους 7:3
Ο Ιησούς είναι ταυτόχρονα ΑΠΑΤΩΡ= χωρίς πατέρα και ΑΜΗΤΩΡ = χωρίς μητέρα, διότι ως Θεός έχει μόνο Πατέρα και δεν έχει Μητέρα και ως άνθρωπος έχει μόνο Μητέρα και δεν εχει Πατέρα ! Είναι επίσης ως Θεός χωρίς «ἀρχὴν ἡμερῶν» ενώ ως γνωστόν ως άνθρωπος έχει αρχή ημερών διότι συνελήφθη εν μήτρα – «καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν» Λουκάς 1:31
Όπως λοιπόν ο Ιησούς ως άνθρωπος συνελήφθη εν μήτρα αλλά ως Θεός δεν έχει αρχή ημερών, έτσι ως Θεός δεν αλλάζει, ενώ ως άνθρωπος άλλαζε – « Καὶ ᾿Ιησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ» Λουκάς 2:52.
Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ
«ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών»
Θα αναλύσουμε λίγο περισσότερο τώρα την παραπάνω φράση του Αποστόλου Παύλου :
«ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων»
Η μετοχή «ὑπάρχων» είναι ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΗ. Εκφράζει δηλαδή εναντίωση – «αν και υπήρχε».
«ἀλλ‘ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών»
Ο σύνδεσμος «ἀλλά» είναι ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΟΣ. Εκφράζει δηλαδή αντίθεση.
Αυτές οι επισημάνσεις είναι σοβαρές διότι πρέπει κατά την μετάφραση-ερμηνεία του χωρίου να μην χάνεται το νόημα της αντίθεσης – εναντίωσης που εκφράζουν η εναντιωματική μετοχή «ὑπάρχων» και ο αντιθετικός σύνδεσμος «ἀλλά» !
Δηλαδή η ερμηνεία του τμήματος του χωρίου «οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ» πρέπει νοηματικά να υποστηρίζει την αντίθεση – εναντίωση που εκφράζουν η εναντιωματική μετοχή «ὑπάρχων» και ο αντιθετικός σύνδεσμος «ἀλλά».
Με άλλα λόγια, ο Ιησούς ΑΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΘΕΟΥ….«οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ»..ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΕΛΑΒΕ ΜΟΡΦΗ ΔΟΥΛΟΥ.
«οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ»
Η λέξη «ἁρπαγμὸς» στην αρχαία Ελληνική σημαίνει και «ευκαιρία προς απόλαυση».
Ο Ιησούς Χριστός ΑΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΘΕΟΥ…ΔΕΝ ΘΕΩΡΗΣΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΝ ΙΣΟΘΕΪΑ ΤΟΥ…..ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΕΛΑΒΕ ΜΟΡΦΗ ΔΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ.
Άρα ο Ιησούς ως Θεός είναι ίσος με τον Θεό – Πατέρα, γιαυτό και δεν ήταν δούλος αλλά έγινε δούλος όταν σαρκώθηκε.
« διὰ τοῦτο οὖν μᾶλλον ἐζήτουν αὐτὸν οἱ ᾿Ιουδαῖοι ἀποκτεῖναι, ὅτι οὐ μόνον ἔλυε τὸ σάββατον, ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγε τὸν Θεόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ» Ιωάννης 5: 18.
Σύμφωνα με τον αψευδή λόγο του Ευαγγελιστού ο Ιησούς παρουσίαζε τον εαυτό του ΙΣΟ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ.
« ἵνα πάντες τιμῶσι τὸν υἱόν, καθὼς τιμῶσι τὸν πατέρα» Ιωάννης 5:23
ΟΙ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ Φιλιππησίους 2: 5-7.
Οι αιρετικοί Χιλιαστές αποδίδουν ως εξής το χωρίο Φιλιππησίους 2: 5-7:
«Να διατηρείτε αυτή τη διανοητική στάση μέσα σας η οποία ήταν και μέσα στον Χριστό Ιησού, ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό. Όχι! Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους» (Μετάφραση Νέου Κόσμου. Οι υπογραμμίσεις δικές μας).
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι Χιλιαστές παραφράζουν το χωρίο επειδή αρνούνται την ισότητα του Χριστού ως Θεού με τον Πατέρα. Αποδίδουν το χωρίο με τρόπο που προκλητικά αγνοεί το νόημα του ΑΝΤΙΘΕΤΙΚΟΥ συνδέσμου«ἀλλά» ! Δεν υπάρχει νοηματική αντίθεση στα λόγια του Αποστόλου !
Σύμφωνα με την απαράδεκτη ερμηνεία των Χιλιαστών ο Χριστός «δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό», δηλαδή ήταν κατώτερος του Θεού Πατρός ! «Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου» !
Σύμφωνα με την Μετάφραση Νέου Κόσμου ο κατώτερος του Πατρός Υιός (άρα δούλος) ….έγινε δούλος !!! Έγινε δούλος ο ήδη δούλος !!! ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ !