«Ἀντισυστημικὸς» – Ὄχι στὴ γραβάτα!
Ἄθεος – Ὄχι στὸ σταυρὸ καὶ τὸν θρησκευτικὸ ὅρκο.
Τὴν κιπὰ ὅμως τὴ φόρεσε στὸ Ἰσραήλ!

Γιατί οἱ πολιτικοὶ ποὺ δὲν εἶναι Ἑβραῖοι πρέπει νὰ φορᾶνε κιπά;

Διαβάστε τί ἀναφέρει ἄρθρο τοῦ «Κόκκινου Οὐρανοῦ»:

.         Ἔχω παρατηρήσει ὅτι ΟΛΟΙ οἱ μὴ Ἑβραῖοι «ἐπίσημοι» (πρόεδροι, πρωθυπουργοί, ὑπουργοί, πολιτικοί, ἠθοποιοί, τραγουδιστὲς καὶ λοιποὶ ‘celebrities’), ποὺ ἐπισκέπτονται μία Συναγωγή, φορᾶνε τὸ γνωστὸ χαρακτηριστικὸ μικρὸ ἑβραϊκὸ σκουφάκι, τὴν «κιπά». Ἐπίσης, τὴν φορᾶνε, ὅταν πηγαίνουν στὸ Τεῖχος τῶν Δακρύων ἢ στὸ «Μνημεῖο τοῦ Ὁλοκαυτώματος» στὴν Ἱερουσαλήμ, γνωστὸ ὡς «Yad Vashem», σὲ (μὴ θρησκευτικὲς) ἐκδηλώσεις ποὺ ἁπλῶς διοργανώνουν ἢ παρευρίσκονται Ἑβραῖοι, ἐνῶ κάποιοι σὲ ἐντελῶς «ἄσχετα» μέρη.
.         Μοῦ δημιουργήθηκε ἡ ἑξῆς ἀπορία: πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιος ποὺ δὲν πρεσβεύει τὴν ἰουδαϊκὴ θρησκεία, νὰ ἀναγκάζεται νὰ φοράει αὐτὸ ποὺ φοράει ὁ πιστὸς Ἰουδαῖος; Ποῦ εἶναι ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης; Ἐὰν εἶναι ἀπὸ ἁπλὴ«ἔνδειξη σεβασμοῦ», τότε θὰ ἔπρεπε, γιὰ λόφους «ἰσότητας» νὰ γίνεται τὸἀντίστοιχο σὲ ἕναν χριστιανικὸ ναό. Π.χ. ἐὰν ἕνας Ἑβραῖος «ἐπίσημος»ἐπισκεφτεῖ ἕνα ναὸ (τώρα ποὺ τὸ σκέφτομαι, δὲν ἔχω δεῖ πολλοὺς Ἑβραίους «ἐπίσημους» νὰ ἐπισκέπτονται ναοὺς καὶ ἐκκλησίες, τουλάχιστον μὲ τὴν συχνότητα ποὺ «ἐθνικοὶ»/μὴ Ἑβραῖοι «ἐπίσημοι» ἐπισκέπτονται συναγωγές. Γιατί ἄραγε;;) – θὰ πρέπει λοιπὸν γιὰ «λόγους σεβασμοῦ» (ὁ Ἑβραῖος) νὰ κάνει τὸν σταυρό του, νὰ ἀνάψει κανένα κερὶ καὶ τὰ λοιπά. Ὅλα αὐτὰ βέβαια εἶναι λατρευτικὲς πράξεις, λατρευτικὰ σύμβολα.
.         Ἡ κιπὰ δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ «σκουφάκι», κάποιο ἐνδυματολογικὸ ἀξεσουάρ, εἶναι σύμβολο μιᾶς θρησκείας. Κάτι ἀνάλογο μὲ τὴν ἰσλαμικὴ μαντίλα ποὺ φορᾶνε οἱ μουσουλμάνες. Ἢ τὰ τουρμπάνια ποὺ φορᾶνε οἱ Σίχ. Ὡς «σεβασμός», νομίζω, νοεῖται νὰ εἰσέλθεις καὶ νὰ ἐξέλθεις μὲ ἡσυχία ἀπὸ ἕναν θρησκευτικὸ λατρευτικὸ χῶρο (στὸν ὁποῖον δὲν ἀνήκεις) καὶ γενικὰ νὰ εἶσαι κόσμιος καὶ ἐνδεδυμένος «σεμνά». Τὰ ὑπόλοιπα ἀφοροῦν τοὺς θρησκευόμενους τῆς συγκεκριμένης θρησκείας. Ἐφ᾽ ὅσον δὲν ἀνήκεις σὲ αὐτὴν τὴν θρησκεία, δὲν εἶσαι ὑποχρεωμένος νὰ ἀκολουθήσεις τὸ τυπικό της. Τὸ νὰ ἀπαιτεῖς ἀπὸ ἕναν μὴ Ἑβραῖο νὰ συμπεριφέρεται στὴ Συναγωγὴ (ποὺ δὲν ἀνήκει, οὔτε πιστεύει) σὰν Ἑβραῖος, εἶναι κάτι παραπάνω ἀπὸ ἀπαίτηση γιὰ «σεβασμό». Ἔχει ἕναν συμβολισμό. Φαίνεται σὰν ἔμμεση (ἀναγκαστικὴ) ὑποταγὴ σὲ μία συγκεκριμένη θρησκεία καὶ σὲ ὅ,τι αὐτὴ ἐκφράζει. Καὶ στὴν συγκεκριμένη περίπτωση ἐκφράζει τὸ Ἰσραήλ. [Σύμφωνα μὲ τὸν Richard Rabkin «Τὸ νὰ φοράει κάποιος τὸ κιπὰ σημαίνει ὅτι διακηρύττει “Εἶμαι περήφανος ποὺ εἶμαι Ἑβραῖος“»]. Καμία ἄλλη θρησκεία δὲν εἶναι τόσο συνδεδεμένη μὲ ἕναν λαό, ὅσο ὁ Ἰουδαϊσμός. Ὅλοι δὲ οἱ «ἐπίσημοι» δὲν διανοοῦνται νὰ ἀρνηθοῦν νὰ φορέσουν τὴν κιπὰ γιὰ λόγους συνείδησης ἢ θρησκείας, (ἀλλιῶς κινδυνεύουν νὰ κατηγορηθοῦν γιὰ «ἀντισημιτισμό», κατηγορία ὀλέθρια γιὰ ἕναν σύγχρονο πολιτικό), ἀλλὰ ἀπεναντίας, τὸ φορᾶνε μὲ μεγάλη ἄνεση καὶ εἴτε χασκογελᾶνε μὲ ἔκφραση γεμάτη ἱκανοποίηση (ὅπως ὁ προαναφερόμενος), εἴτε στέκονται «εὐλαβικά», μὲ ἔκφραση γεμάτη «σεβασμό».