Τό παιδί κοιτοῦσε τή γιαγιά του πού ἔγραφε ἕνα γράμμα. Κάποια στιγμή τή ρώτησε:

– Γράφεις μιὰ ἱστορία ποὺ συνέβη σέ μᾶς; Καί μήπως εἶναι μία ἱστορία γιά μένα;

Ἡ γιαγιά σταμάτησε νά γράφει, χαμογέλασε καί εἶπε στόν ἐγγονό της:

– Ὄντως γράφω γιά σένα, Ὡστόσο, αὐτό πού εἶναι πιό σημαντικό κι ἀπό τίς λέξεις εἶναι τό μολύβι πού χρησιμοποιῶ. Θά ἤθελα, ὅταν μεγαλώσεις, νά γίνεις σάν κι αὐτό.

Τό παιδί, περίεργο, κοίταξε τό μολύβι καί δέν εἶδε τίποτα τό ἰδιαίτερο.

– Ἀφοῦ εἶναι τό ἴδιο μέ ὅλα τά μολύβια πού ἔχω δεῖ στή ζωή μου!

– Ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπό τόν τρόπο τόν ὁποῖο βλέπεις τά πράγματα. Τό μολύβι ἔχει πέντε ἰδιότητες, τίς ὁποῖες ἄν καταφέρεις νά διατηρήσεις, θά εἶσαι πάντα ἕνας ἄνθρωπος πού θά βρίσκεται σέ ἁρμονία μέ τόν κόσμο.

Πρώτη ἰδιότητα: Μπορεῖς νά κάνεις μεγάλα πράγματα, ἀλλά δέν πρέπει νά ξεχνᾶς ποτέ ὅτι ὑπάρχει ἕνα Χέρι τό ὁποῖο καθοδηγεῖ τά βήματά σου. Αὐτό τό χέρι τό λέμε “Θεό” καί Ἐκεῖνος πρέπει νά σέ καθοδηγεῖ πάντα σύμφωνα μέ τό θέλημά Του.

Δεύτερη ἰδιότητα: Πότε-πότε πρέπει νά σταματάω νά γράφω καί νά χρησιμοποιῶ τήν ξύστρα. Αὐτό κάνει τό μολύβι νά ὑποφέρει λίγο, ἀλλά στό τέλος εἶναι πιό μυτερό. Ἔτσι, μάθε νά ὑπομένεις ὁρισμένες δοκιμασίες γιατί θά σέ κάνουν καλύτερο ἄνθρωπο.

Τρίτη ἰδιότητα: Τό μολύβι μᾶς ἐπιτρέπει πάντα νά χρησιμοποιοῦμε γόμα γιά νά σβύνουμε τά λάθη. Κατάλαβε ὅτι τό νά διορθώνουμε κάτι πού κάναμε δέν εἶναι ἀπαραίτητα κακό, ἀλλά σημαντικό γιά νά παραμένουμε στό δρόμο τοῦ δικαίου.

Τέταρτη ἰδιότητα: Αὐτό πού ἔχει στήν οὐσία σημασία στό μολύβι δέν εἶναι τό ξύλο ἤ τό ἐξωτερικό του σχῆμα, ἀλλά ὁ γραφίτης πού περιέχει. Ἔτσι, νά φροντίζεις πάντα αὐτό πού συμβαίνει μέσα σου.

Τέλος, ἡ πέμπτη ἰδιότητα τοῦ μολυβιοῦ: Ἀφήνει πάντα ἕνα σημάδι. Ἔτσι, λοιπόν, νά ξέρεις ὅτι ὅ,τι κάνεις στή ζωή σου θά ἀφήσει ἴχνη καί νά προσπαθεῖς νά ἔχεις ἐπίγνωση τῆς κάθε σου πράξης.