Κονίτσης Ανδρέας: Xωρίς την Θρησκεία του, ο Έλληνας παύει να ανήκει στον Ελληνισμό
Εγκύκλιο με αφορμή την εορτή του Αγίου Κοσμά στην Κόνιτσα εξέδωσε ο Μητρ. Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέας αναφέροντας μεταξύ άλλων “Μιλούσε, συνεσκιασμένα βέβαια, εναντίον των Τούρκων, πιο φανερά εναντίον του δυτικού χριστιανισμού και του πάπα, και εντελώς ξεκάθαρα για τους εβραίους, οι οποίοι, τελικά, μεθόδευσαν την εξόντωσή του.” Αναλυτικά:
ΘΕΜΑ: Κοσμάς ο Αιτωλός : Απόστολος της Εκκλησίας και του Έθνους.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
«Μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος» (Α΄ Κορ. ι΄ 24). Αυτόν τον λόγο του αποστόλου Παύλου, που ήταν λόγος του Αγίου Πνεύματος, εδιάβασε μια μέρα ο ιερομόναχος Κοσμάς, που εμόναζε στην Ιερά Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους. Ήταν η εποχή, που θύελλα μεγάλη χτυπούσε τον Ελληνισμό, ιδιαίτερα της Βορείου Ηπείρου. Οι Τούρκοι, παρακινούμενοι από τον εχθρό της αλήθειας, τον Σατανά, έκαναν ολομέτωπη επίθεση εναντίον της Ορθοδοξίας, πιέζοντας τους χριστιανούς ν’ αλλαξοπιστήσουν. Καί, δυστυχώς, αρκετοί προσχωρούσαν στον μωαμεθανισμό, είτε από φόβο για την ζωή τους, είτε για να σώσουν την όποια περιουσία τους, είτε για άλλους λόγους. Χάνοντας, όμως, την ορθόδοξη πίστη, έχαναν συγχρόνως και την εθνική τους συνείδηση, γινόντουσαν εξωμότες, κι’ από τους Τούρκους χειρότεροι μισέλληνες. Γιατί, χωρίς την Θρησκεία του, ο Έλληνας παύει να ανήκει στον Ελληνισμό. Αυτό είναι ένα βασικό δίδαγμα της Ιστορίας.
-Β-
Ήταν φυσικό, λοιπόν, ο Ιερομόναχος Κοσμάς να έχη ισχυρούς λογισμούς, για το τι θα έπρεπε να γίνη για να σωθή ο Ελληνισμός. Έτσι, μια μέρα, διαβάζοντας στο κελλί του την Αγία Γραφή, το βλέμμα του προσηλώθηκε σ’ ένα λόγο του αποστόλου Παύλου, που τον είχε διατυπώσει στην πρώτη επιστολή του προς τους χριστιανούς της Κορίνθου : μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος» (Α΄ Κορ. ι΄24). Αυτόν τον λόγο, ο Κοσμάς τον θεώρησε σαν απάντηση του Ουρανού στις ανησυχίες και τους λογισμούς του : Μη σκέφτεσαι μόνο το δικό σου πνευματικό συμφέρον, αλλά και το συμφέρον των άλλων χριστιανών. Αυτό σού επιβάλλει να αφήσης την Μονή της μετανοίας σου και να ξεκινήσης το δύσκολο. αλλά ωραίο έργο του ευαγγελισμού και της σωτηρίας των ψυχών «υπέρ ων Χριστός απέθανε» (Ρωμ. ε΄ 8).
-Γ-
Τον λόγο αυτόν της Γραφής ο Κοσμάς τον θεώρησε όπως και ήταν, δηλαδή εντολή του Θεού να γίνη Ιεραπόστολος των συνελλήνων αδελφών του, οι οποίοι ζούσαν κάτω από τον αδυσώπητο ζυγό των Τούρκων, αλλά και από την επικίνδυνη προσηλυτιστική προπαγάνδα των παπικών και των προτεσταντών λεγομένων «χριστιανών», που εκμεταλλευόμενοι την δυστυχία του λαού, προσπαθούσαν, με χρήματα κυρίως, να αποκτήσουν οπαδούς.
-Δ-
Έτσι, ο ενάρετος και φωτισμένος εκείνος αγιορείτης Ιερομόναχος ξεκίνησε το σωτηριώδες έργο του, έχοντας την ευλογία της Μονής του και τις ευχές του τότε Οικουμενικού Πατριάρχου Σεραφείμ του Β΄. Επραγματοποίησε τέσσερις ιεραποστολικές περιοδείες, οργώνοντας κυριολεκτικά όλο τον Ελλαδικό χώρο, ιδιαίτερα όμως την πολύπαθη περιοχή της Βορείου Ηπείρου, όπου οι εξισλαμισμοί είχαν προσλάβει εξαιρετικά ανησυχητικές διαστάσεις, οπότε εκινδύνευε άμεσα ο εκεί Ελληνισμός. Μιλούσε, συνεσκιασμένα βέβαια, εναντίον των Τούρκων, πιο φανερά εναντίον του δυτικού χριστιανισμού και του πάπα, και εντελώς ξεκάθαρα για τους εβραίους, οι οποίοι, τελικά, μεθόδευσαν την εξόντωσή του.Έτσι ο φλογερός ιεραπόστολος Κοσμάς ο Αιτωλός, στις 24 Αυγούστου 1779 απαγχονίστηκε στο χωριό Μόγιαλι του Φίερι, ενώ ενταφιάστηκε στο Κολικόντασι, διότι εκεί βρέθηκε το σεπτό λείψανό του, παρασυρμένο από τα νερά του ποταμού Άψου.
-Ε-
Η τοπική μας Εκκλησία, για να τιμήση ακόμη μια φορά τον Άγιο, οργανώνει τις ακόλουθες εκδηλώσεις: α) Την Κυριακή, 23 Αυγούστου, θα ψαλή ο μέγας πανηγυρικός εσπερινός, στις 7 μ.μ. β) Στην συνέχεια θα πραγματοποιηθή σύντομη λιτανεία της Εικόνας και του ιερού λειψάνου του Αγίου μέχρι την πλατεία, όπου θα γίνη δέηση. Κατόπιν επιστροφή στον Ναό, απόλυση και διανομή της αρτοκλασίας. γ) Την Δευτέρα, 24 Αυγούστου, όρθρος και αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Στούς τόσο δύσκολους καιρούς που περνάμε, η συμμετοχή μας στις παραπάνω εκδηλώσεις θα μας αυξήση την πίστη, ώστε με την δύναμη του Κυρίου να ξεπεράσουμε τις δεινές αυτές περιστάσεις.
Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ