Θά ἠμποροῦσε ὁ Θεός νά ἀποκαλύπτεταιστούς ἀνθρώπους  σέ κάθε γενεά. Δέν τό κάνειὅμως, διότι θέλει νά διατηρῆται ἡ Παράδοσις, νάπαραδίδη δηλαδή ἡ κάθε γενεά ἐκεῖνο τό ὁποῖοπαρέλαβε ἀπό τήν προηγουμένη, καί ἔτσι, μέτήν παράδοσι αὐτή, μή ἀποκαλυπτομένου τοῦΘεοῦ, νά διατηρῆται ἡ πίστις. Δέν ἔχει νόημα νά ὁμιλοῦμε γιά πίστι, ὅταν συνεχῶς ἔχωμεἐμπρός μας τά γεγονότα τῆς ἐπεμβάσεως τοῦΘεοῦ.

Ὁ Θεός κινεῖται στήν ἱστορία μέ τέτοιοἀρχοντικό τρόπο, ὥστε νά μή δεσμεύεται ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Ἐάν ὁΘεός ἀπεκάλυπτε συνεχῶς τόν Ἑαυτό Του στήν ἱστορία, οὐσιαστικά θάκαταργοῦσε ἤ θά ”καταπίεζε” τήν ἐλευθερία μας. Ἀλλά καί ὅσες φορές ὁ Θεός ἔκρινε ἀπαραίτητο ὅτι ἔπρεπε νά ἀποκαλυφθῆ στήν ἱστορία, εἴδαμε ὅτι οἱ ἄνθρωποι κατά κανόνα ἀντιδροῦσαν προκλητικά. Αὐτό ἀποτελεῖ ἀπάντησηστό γιατί ὁ Θεός δέν ἀποκαλύπτεται καί σήμερα ὅπως καί παλαιότερα.

  Σέ προσωπικό ὅμως ἐπίπεδο, ὁ Χριστός ὑπόσχεται ὅτι ὅποιος ἐφαρμόζει θεοπρεπῶς τίς ἐντολές Του, θά τοῦ ἐμφανίση τόν ἑαυτόν Του.Λέγει: «Ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν». Φοβερός λόγος, πού ἔχει ἀρχή, ἀλλά δένἔχει τέλος, καθ᾽ ὅτι δέν ἔχει ὅρια ἡ ἄρρητος θέα καί ἡ ἄπειρος δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ἔτσι λοιπόν, ἐνῷ σέ κάθε γενεά δέν ἔχωμε ἱστορική θεοαποκάλυψι, ὅμως, δυνάμει αὐτῆς, ἠμποροῦμε νά ἐπιτύχωμε τήν προσωπική μαςθεοαποκάλυψι, ἐφόσον αὐτή εἶναι καρπός καί ὁ σκοπός τῆς ἱστορικῆςτοιαύτης. Στόν κατέχοντα τήν γνῶσι τοῦ Θεοῦ, αὐτή τοῦ εἶναι πιό χρήσιμηἀκόμη καί ἀπό αὐτήν τήν ἴδια τήν ἱστορική θεοαποκάλυψι, διότι εἶναιαὐστηρῶς προσωπική, συγκεκριμένη καί ἐξατομικευμένη. Μόνο τότε ὁ ἄνθρωπος δέν ταλαντεύεται στά τῆς πίστεως.

Ἡ προσωπική θεοαποκάλυψις εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ μέ τελικό ἀποδέκτητόν κάθε ἄνθρωπο, καί συμβαίνει ἀρκεῖ νά ἐφαρμόζη ὅλες τίςσταυροαναστάσιμες ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ὅ,τι κι ἄν αὐτό τοῦ στοιχίση.

Ἡ ἀρχική πίστις ὁδηγεῖ στήν γνῶσι τοῦ Θεοῦ καί ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦτελειοποιεῖ τήν ἀρχική πίστι.

Αναρτήθηκε από ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ