Να σκεπάζουμε ή να κατακρίνουμε το ατόπημα του αδελφού;
Ρώτησε ένας αδελφός τον αββά Ποιμένα: «Εάν δω κάποιο σφάλμα του αδελφού μου, είναι καλό να το σκεπάσω;» Κι ο Γέροντας απάντησε: «Όποια ώρα σκεπάσουμε το σφάλμα του αδελφού μας, σκεπάζει και ο Θεός το δικό μας. Κι όποια ώρα θα φανερώσουμε του αδελφού το σφάλμα, θα φανερώσει και ο Θεός το δικό μας».
Είπε ένας Γέροντας: «Μην κρίνεις τον πόρνο. Εάν εσύ είσαι σώφρων. Κι εσύ είσαι παραβάτης του νόμου όπως κι εκείνος. Γιατί Αυτός που είπε να μην πορνεύσεις (Ματθ. 5,27), είπε και να μην κρίνεις (Ματθ. 7,1)».
Αββάς Αμμωνάς: Πήγε κάποτε ο αββάς Αμμωνάς σε κάποιον τόπο για να γευματίσει. Εκεί κοντά ήταν κι ένας αδελφός που είχε κακή φήμη. Συνέβη μάλιστα να πάει και να μπει στο κελί του αδελφού η γυναίκα για την οποία τον κακολογούσαν. Οι κάτοικοι της περιοχής μόλις το έμαθαν, ξεσηκώθηκαν και πήραν την απόφαση να διώξουν τον μοναχό από το κελί. Όταν πληροφορήθηκαν ότι ο επίσκοπος Αμμωνάς βρισκόταν στην περιοχή τους, πήγαν και τον παρακάλεσαν να πάει μαζί τους.
Εμένα περισσότερο με συγκλονίζει το στιγμιότυπο «Έπιασε τότε από το χέρι τον αδελφό και του είπε: «Πρόσεχε την ψυχή σου, αδελφέ». Φαντάζεστε το βλέμμα αγάπης που θα του έρριξε όταν του είπε ο γέροντας «αδελφέ πρόσχες σεαυτόν», όπως είναι διατυπωμένο σε άλλη παρεμφερή αφήγηση. Τι τρυφερότητα κρύβει αυτή η φράση και πόσο θα κέντησε την ψυχή του φιλαμαρτήμονος μοναχού αυτή η τρυφερή και αγαπητική στάση του Αββά Αμμωνά! Όπως και εμείς όταν λέμε σε κάποιον «Να προσέχεις τον εαυτό σου», γίνεται να το λέμε χωρίς να τον αγαπάμε βαθειά;
Μα σου λέει ο άλλος/η… Γιατί να υπολογίζουμε τους άλλους; Γιατί είναι τόσο σημαντικό να προσέχουμε τούς άλλους; Οφείλουμε να προσέχουμε τον σκανδαλισμό των άλλων, από αγάπη και ενδιαφέρον μην τυχόν χαθεί κάποιος αδελφός/η εξαιτίας μας. Η νηστεία, η προσευχή και η καθαρή εξομολόγηση, θεραπεύει σιγά-σιγά τα πάθη μας.
Με πολλή εν Χριστώ αγάπη και φροντίδα, ας προσέχουμε αδελφοί την ψυχή μας.